Και μετά την ψήφιση των μέτρων τι;

Τελικά τα βάρβαρα μέτρα έστω και οριακά, έστω και με βαριά τραυματισμένη την τρικομματική κυβέρνηση,  ψηφίστηκαν και ξεκινά η εφαρμογή τους. Ο αγώνας των χιλιάδων εργαζομένων σε ολόκληρη τη χώρα, μπορεί να προκάλεσε ρωγμές στο κυβερνητικό στρατόπεδο, μπορεί να έδωσε αποφασιστικά χτυπήματα στις διάφορες θεωρίες περί «ψήφισης των μέτρων ή χάους» αλλά δεν έφτασαν ακόμη στο ύψος ώστε να αποτρέψει τα μέτρα. Δημιούργησε όμως τις προϋποθέσεις για να τα εμποδίσει στην πράξη να εφαρμοστούν. Και εκεί ακριβώς θα «παιχτεί το παιχνίδι» το επόμενο διάστημα!

Τα μέτρα ας είναι ξεκάθαρο σε όλους μας ότι δεν θα είναι τα τελευταία, ούτε φυσικά είναι μέτρα «βαριά και άδικα, αλλά αναγκαία». Είναι μέτρα που όσο όσο και αν το ψάξεις, όσο και αν το αναλύσεις δε θα βρεις ούτε ένα μικρό σημείο του με το οποίο να θίγεται ένας τραπεζίτης, ένας εφοπλιστής ή μια πολυεθνική. Είναι δηλαδή μέτρα ταξικά, υπέρ των οικονομικά ισχυρών. Και μόνο γι’αυτό το λόγο δεν θα πρέπει αφενός να νομιμοποιηθούν στη συνείδηση του λαού και αφετέρου με πρακτικό τρόπο να οργανωθεί η πάλη για να μην εφαρμοστούν!

Κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι τώρα “όλα έχουν τελειώσει”. Αγνοούν ότι στις κοινωνίες των ανθρώπων, στη διάρκεια της ιστορικής τους διαδρομής, παρά τα τεράστια προβλήματα που αντιμετώπισαν, παρά τις θυσίες και τις καταστροφές στις οποίες υποβλήθηκαν, οι λαοί έδιναν τελικά τη δική τους λύση, έβαζαν τη δική τους σφραγίδα και έτσι πρέπει να γίνει και τώρα. Χρειάζεται νέα αγωνιστική κλιμάκωση που θα βάλει στο επίκεντρο την ανατροπή των αντιλαϊκών πολιτικών, της τρόικας, των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων. Και το γράφουμε αυτό γιατί από ορισμένες πλευρές προβάλλεται ως λύση η προκήρυξη εκλογών, ώστε μέσα από αυτές να μπορεί να προκύψει μια άλλη κυβέρνηση. Να τονίσουμε εδώ ότι όπως έχουμε γνωρίσει και στον τόπο μας δεν αρκεί απλά η αλλαγή κυβερνήσεων ή προσώπων αλλά η ριζική αλλαγή της ακολουθούμενης πολιτικής για να δει προκοπή ο λαός που σήμερα συντρίβεται από τα μέτρα. Τα μέτρα δεν “έπεσαν από τον ουρανό” αλλά είναι συγκεκριμένες επιλογές-κατευθύνσεις από το κεφάλαιο ελληνικό και ξένο, από την Ε.Ε και τους άλλους διεθνείς οργανισμούς. Πολύ απλά δεν  πρέπει να έχουμε στο στόχαστρο μόνο την κυβέρνηση αλλά και τα στηρίγματα της, που για να αντιμετωπίσουμε  τα μέτρα που επιβάλλει θα πρέπει να τα “βάλουμε” (να συγκρουστούμε δηλαδή) και με τις αιτίες τους. Το χάος και την καταστροφή για το λαό δεν τα φέρνει η μη εφαρμογή των μέτρων. Ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Ας προσπαθήσουμε να φανταστούμε πώς θα είναι η ζωή μας αν δε σταματήσουμε τους σύγχρονους Λαιστρυγόνες. Χάος και καταστροφή είναι η μαζική χρεοκοπία του λαού. Να πιστέψουμε στη δύναμη μας, να φέρουμε τα πάνω-κάτω. Nα μη δεχτούμε τη σύγχρονη σκλαβιά! Φιλολαϊκή διέξοδος υπάρχει και ο λαός μπορεί να την αναζητήσει μέσα από την ανατροπή της σημερινής εξουσίας, μπορεί να την επιβάλει έξω από την ΕΕ, με μονομερή διαγραφή του χρέους και με το λαό στο τιμόνι της εξουσίας οικονομικής-πολιτικής.

 Η άλλη άποψη