ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ο υπερασπιστής της αστικής δημοκρατίας

Την αξίωση η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, να υποτάξουν τους αγώνες τους στο στόχο της ανάδειξης του ΣΥΡΙΖΑ στη διακυβέρνηση, διατύπωσε χτες ο επικεφαλής του Αλ. Τσίπρας, μιλώντας στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Με περίσσιο θράσος απαίτησε απ' το λαό να τον κουβαλήσει στην πλάτη ως τον κυβερνητικό θώκο, για να ασκήσει την ίδια αντιλαϊκή πολιτική, όπως προεξοφλούν οι στόχοι του για παραμονή στο ευρώ και«ανάκαμψη της οικονομίας», δηλαδή της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Ενώ περίσσεψαν στην ομιλία του οι χαρακτηρισμοί για τη συγκυβέρνηση και οι αφορισμοί του μνημονίου, ούτε μια λέξη δεν ψέλλισε για την Ευρωένωση, η στρατηγική της οποίας αποτελεί μπούσουλα για την επίθεση που δέχονται οι λαοί στα δικαιώματα και το εισόδημά τους, με μνημόνιο διαρκείας.

Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ υπερασπίστηκε την αστική δημοκρατία και την«κοινωνική συνοχή», την υποταγή δηλαδή του λαού στους εκμεταλλευτές του, απ' την «απειλή» που συνιστούν όπως είπε «η υπέρβαση των Συνταγματικών θεσμικών ορίων, που διαρκώς επιχειρούν οι μνημονιακές κυβερνήσεις» και «η δράση της ακροδεξιάς».

Περνώντας στο κυρίως θέμα, ο Αλ. Τσίπρας επιχείρησε να οικειοποιηθεί για λογαριασμό του κόμματός του τους εργατικούς λαϊκούς αγώνες, απαιτώντας στη συνέχεια απ' το κίνημα να σφυρίξει τη λήξη τους, όταν το κόμμα του αναδειχτεί στην κυβέρνηση. Οπως είπε «η αριστερά στον τόπο μας (...) είναι η ψυχή των αγώνων (...) για ζωή και προκοπή, είναι ο καταλύτης της ακάματης προσπάθειας του λαού μας για ανεξαρτησία, δικαιοσύνη και δημοκρατία (...) αυτός ο λαός με την αντίστασή του (...) ήδη έχει κάνει πολλά. Εριξε δυο μνημονιακές κυβερνήσεις του κ. Παπανδρέου και του κ. Παπαδήμου. Σειρά έχει να τριτώσει το καλό για το λαό και για τον τόπο».

Θέλοντας να σύρει το λαό και το κίνημα σε μια ανώδυνη για το σύστημα εκτόνωση, όπως είναι η επιλογή του διαχειριστή της αστικής εξουσίας, και στην ενσωμάτωση, ισχυρίστηκε ότι ενώπιόν του κατατίθενται «δύο διαμετρικά αντίθετα πολιτικά σχέδια, δύο προτάσεις εξουσίας» και πρόβαλε το κίβδηλο δίλημμα «ή το Μνημόνιο ή το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ που ακυρώνει το μνημόνιο και θέτει τη βάση της ανασυγκρότησης. 'Η τη λιτότητα και την ύφεση ή την ανάκαμψη και την ανάπτυξη».

Η πρόταση εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της αστικής εξουσίας που δεν αμφισβητεί, στα μέτρα της ΕΕ την οποία προσκυνά. Αρα για το λαό μεταφράζεται σε βάσανα δίχως τέλος, σε λιτότητα, ανεργία, μισθούς πείνας, αφού αυτό απαιτεί το κεφάλαιο στην κρίση για να χάσει τα λιγότερα και στην ανάπτυξη για να κερδίσει όσο το δυνατόν περισσότερα.

Για να κρύψει αυτήν την πραγματικότητα, ο Αλ. Τσίπρας κατέφυγε σε αστείους λεονταρισμούς ότι θα φορολογήσουν τον πλούτο, που με τις πλάτες και της ΕΕ έχει εξασφαλισμένη φοροασυλία. Κραύγασε για τις περικοπές μισθών και συντάξεων «όταν 530 εκατ. χρωστούν οι τράπεζες στο Δημόσιο μόνο από το πρώτο πακέτο Αλογοσκούφη», αν και ο ΣΥΡΙΖΑ υπερασπίζεται την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

Διεμήνυσε τέλος στην κυβέρνηση να ξεχάσει τις «εκτροπές, τα κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα, τις κατεπείγουσες διαδικασίες και τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου» γιατί ...«στην Ελλάδα η δημοκρατία είναι ακόμη εν ισχύι και εμείς θα την προστατεύσουμε».