 |
Η καπιταλιστική ανάπτυξη θα ανοίξει νέες θέσεις εργασίας και θα φάμε όλοι με χρυσά κουτάλια... Ετσι τουλάχιστον θα γίνει στον «ονειρικό κόσμο» της καπιταλιστικής ανάπτυξης και της φιλολαϊκής αναδιαπραγμάτευσης των δεσμεύσεων της ΕΕ που ευαγγελίζονται όλοι οι υπηρέτες της εξουσίας των μονοπωλίων, από τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΔΗΜΑΡ, μέχρι το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ, τους Ανεξάρτητους Ελληνες. Ολοι τους ομονοούν ότι μονόδρομος είναι η καπιταλιστική ανάπτυξη.
Ομως, τα γεγονότα είναι πεισματάρικα και αποδεικνύουν ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη, η κερδοφορία των ομίλων είναι η άλλη όψη της έντασης της εκμετάλλευσης, της σχετικής και απόλυτης εξαθλίωσης των εργαζομένων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η γιγαντιαία αναδιάρθρωση προσωπικού, στην οποία προχωρά ο αμερικανικός τεχνολογικός γίγαντας HP, ο μεγαλύτερος κατασκευαστής προσωπικών υπολογιστών στον κόσμο, μια επιχείρηση που βρίσκεται στην αιχμή της τεχνολογίας. Πρόσφατα, ανακοίνωσε ότι θα απολύσει μέχρι το 2014 27.000 εργαζόμενους, που αντιστοιχούν στο 8% του συνολικού εργατικού δυναμικού της, ξεκινώντας με έναν πρώτο γύρο 8.000 απολύσεων που θα ολοκληρωθούν το 2012.
Ο λόγος για τον οποίο θα προχωρήσει σ' αυτό το γιγαντιαίο κύμα απολύσεων είναι μια πτώση... των κερδών της στα 1.6 δισ. δολάρια για το πρώτο τρίμηνο το 2012, που αντιστοιχούν σε κέρδη 6.4 δισ. δολάρια για το σύνολο του έτους, και παρά το γεγονός ότι το αποτέλεσμα αυτό ήταν σημαντικά αυξημένο σε σχέση με το προβλεπόμενο, κάτι που οδήγησε και σε σημαντική αύξηση της τιμής της μετοχής της επιχείρησης κατά 9% με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων.
Το συγκεκριμένο παράδειγμα είναι εξαιρετικά διδακτικό, γιατί αποδεικνύει ότι λαϊκές ανάγκες και μονοπώλια δεν μπορούν να συμβαδίσουν.
Το γιγαντιαίο αυτό κύμα απολύσεων θα συνοδευτεί από ένταση της εκμετάλλευσης των υπόλοιπων εργαζομένων, από επιδείνωση των όρων εργασίας τους, αφού λιγότεροι εργαζόμενοι θα «βγάζουν» ακόμα περισσότερη δουλειά.
Αποδεικνύει ότι η μοναδική επιλογή των μονοπωλιακών ομίλων, στην υπαρξιακή τους ανάγκη να διασφαλίσουν την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία τους, είναι να χτυπήσουν τα δικαιώματα των εργαζόμενων, να μειώσουν τους μισθούς, να απολύσουν, ακόμα και σε περιόδους ανάπτυξης και τεράστιας κερδοφορίας, όπως της συγκεκριμένης επιχείρησης, ακόμα και σε περιόδους που η οικονομία δεν συστέλλεται, όπως η οικονομία των ΗΠΑ, είτε το νόμισμα είναι ευρώ, είτε είναι δολάριο.
Στην πραγματικότητα, και το συγκεκριμένο παράδειγμα αναδεικνύει μια πικρή, για το πολιτικό προσωπικό της εξουσίας των μονοπωλίων, αλήθεια. Μια αλήθεια, που εν χορώ τα κόμματα του συστήματος προσπαθούν με κάθε τρόπο να την αποκρύψουν: Τα κέρδη των ομίλων είναι ο κλεμμένος ιδρώτας των εργαζομένων. Ειδικά στις σύγχρονες συνθήκες, με την όξυνση του ανταγωνισμού με τις αναδυόμενες δυνάμεις της Κίνας και της Ινδίας, όπου η τιμή της εργατικής δύναμης είναι πολύ μικρότερη να αναιρεί μια σχετική δυνατότητα παροχών που είχε η άρχουσα τάξη σε προηγούμενες περιόδους, με το εργατικό κίνημα να βρίσκεται διεθνώς σε φάση υποχώρησης, η διασφάλιση της κερδοφορίας των ομίλων περνάει αναγκαστικά μέσα από την επίθεση στα δικαιώματα των εργαζόμενων. Η καπιταλιστική ανάπτυξη, οι μεγάλες επενδύσεις, προϋποθέτουν τσάκισμα μισθών και δικαιωμάτων, απολύσεις. Και στην κρίση και στην ανάπτυξη, η κερδοφορία του κεφαλαίου οδηγεί σε σχετική και απόλυτη εξαθλίωση της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων.
Αυτός είναι ο δικός τους δρόμος. Ο ευρωμονόδρομος της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων. Αυτήν την κατεύθυνση θωράκιση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων κάθε χώρας υπηρετούν οι συμφωνίες και οι δεσμεύσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Γι' αυτό και η επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων δεν οφείλεται στη δημοσιονομική κατάσταση, στο υψηλό χρέος, στην κρίση, στο μνημόνιο. Γι' αυτό και εφαρμόζονται απ' τη ΕΕ μέχρι τις ΗΠΑ, παντού όπου η παραγωγή γίνεται για την κερδοφορία των ομίλων. Οι απολύσεις αυτές σκιαγραφούν το μέλλον που μας προετοιμάζουν.
Θα τους απαντήσουμε με πανίσχυρο ΚΚΕ, οργανωτή και εγγυητή της πάλης των εργαζομένων, για να μπει φρένο στην επίθεση, για να οργανώσουμε την αντεπίθεσή μας για το δικό μας δρόμο, το δρόμο της ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών, το δρόμο της αποδέσμευσης από την ΕΕ και μονομερούς διαγραφής του χρέους με λαϊκή εξουσία και κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής.
Γ. Λ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου