Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: "ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ" ΡΗΤΟΡΕΙΑ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

Ο Αλ. Τσίπρας, σε ομιλία του στη Νίκαια την περασμένη βδομάδα, όπου δήλωσε: «Δεν λέμε ότι θέλουμε να βγούμε από το ευρώ γιατί (...) οι επιπτώσεις θα είναι εξαιρετικά επώδυνες (...) Εάν υπήρχε έστω και μια σκέψη πριν από το δεύτερο μνημόνιο ότι θα μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε τη νομισματική υποτίμηση (...) σήμερα αυτές οι σκέψεις δεν μπορεί να έχουν βάση, γιατί έχουμε υπογράψει το αγγλικό δίκαιο (...) Θα έχουμε φθηνή δραχμή (...) και το χρέος στο ισχυρό ευρώ, το οποίο θα πολλαπλασιαστεί αυτόματα με το που θα γίνει αυτό». 

Κλιμακώνοντας τον εμπαιγμό του λαού, ο Αλ. Τσίπρας ισχυρίστηκε ότι μια «αριστερή» και «αντιμνημονιακή» κυβέρνηση, για να πετύχει την αναδιαπραγμάτευση του μνημονίου, θα επικαλεστεί το επιχείρημα ότι το μνημόνιο αντίκειται στο ευρωπαϊκό κεκτημένο, στη Χάρτα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της ΕΕ και ότι αποτέλεσε προϊόν εκβιασμού των βουλευτών! Με άλλα λόγια, θα απευθυνθεί στα όργανα της ιμπεριαλιστικής ευρωένωσης, που συνυπογράφει τα μνημόνια με το ΔΝΤ και την κυβέρνηση, για να ζητήσει την ακύρωσή τους.

Μα μόλις πριν από λίγες μέρες, το Συμβούλιο της Επικρατείας στην Ελλάδα έκρινε απόλυτα συνταγματικό το 1ο μνημόνιο, δείχνοντας πως στο αστικό κράτος - και κατ' επέκταση στις διακρατικές καπιταλιστικές ενώσεις - δεν είναι δυνατόν να λειτουργούν θεσμοί που να έρχονται σε αντίθεση με το γενικό συμφέρον της πλουτοκρατίας. Η εμπειρία του Δικαστηρίου της Χάγης, σε θέματα όπως οι γερμανικές αποζημιώσεις, είναι επίσης διδακτική για το ρόλο των κάθε λογής δικαστηρίων των αστών.

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ κρύβει ακόμα ότι η όποια «αναθεώρηση» - και τέτοιες προβλέπει η δανειακή σύμβαση και μάλιστα απ' την πλευρά της τρόικας - θα γίνεται μόνο για να φέρει πρόσθετα αντιλαϊκά μέτρα. Δε λέει στο λαό ότι απαγορεύεται ακόμα και η σκέψη της αναδιαπραγμάτευσης ή αναθεώρησης της σύμβασης από οποιαδήποτε κυβέρνηση κι αν προκύψει στο μέλλον, ακόμα κι αν υπάρξουν δικαστικές αποφάσεις ή άλλες νομοθετικές ρυθμίσεις. Ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας παραδέχτηκε ότι κατοχυρώνονται πλήρως οι δανειστές. Πώς, λοιπόν, θα άρει αυτή τους την κατοχύρωση; Πώς, δίχως σύγκρουση με την ΕΕ και την εξουσία του κεφαλαίου;

Αποσιωπά ακόμα ότι στη δανειακή σύμβαση ορίζεται σαφώς ότι στην περίπτωση που η Ελλάδα δεν υλοποιήσει κατά γράμμα όσα προβλέπονται σ' αυτή, τότε σταματά η χρηματοδότηση (που τσεπώνει η πλουτοκρατία) και η Ελλάδα πρέπει να επιστρέψει όσα έχει λάβει, εντόκως. Κι ότι προβλέπεται επίσης η δυνατότητα κατάσχεσης περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου, στα οποία περιλαμβάνονται σχεδόν τα πάντα, μέχρι και ο ορυκτός πλούτος της χώρας. Ολα αυτά τα κρύβουν απ' το λαό, αφού η παραδοχή τους τινάζει στον αέρα τη δημαγωγία περί μιας κυβέρνησης που, δήθεν, θα χτυπήσει τη γροθιά στο τραπέζι και θα πετύχει καλύτερες συμφωνίες, άρση των αντιλαϊκών μέτρων κ.λπ.

Συσκοτίζουν το γεγονός ότι η κυβέρνηση, εκπροσωπώντας αυτούς που εξουσιάζουν στο πεδίο της οικονομίας, διαπραγματεύτηκε υπέρ τους. Διαπραγματεύτηκε βεβαίως σε συνθήκες ανισομετρίας, δηλαδή μέσα στην ΕΕ, ως επιλογή του κεφαλαίου, αλλά από πιο αδύνατη, με βάση την ισχύ του, θέση. Τέτοια θα είναι η διαπραγμάτευση απ' όποια κυβέρνηση αναδειχτεί στο πλαίσιο της εξουσίας του κεφαλαίου, όπου τα μέσα παραγωγής θα παραμένουν στα χέρια του και θα λειτουργούν για τα κέρδη και την ανταγωνιστικότητά του.