Κυρ. Μητσοτάκης: Σας έφερα το δώρο των...... Χριστουγέννων.

  Φωτο PATRINAKI

 Οι εκβιασμοί και οι πιέσεις σε εργαζόμενους να επιστρέψουν «χέρι με χέρι» το Δώρο των Χριστουγέννων μόλις το πάρουν, αλλά και οι εργοδοτικές επιθέσεις σε εργαζόμενους που απαιτούν την αυτονόητη καταβολή του, δεν έπεσαν από τον ουρανό. 

Η ασυδοσία και η τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς τρέφονται από τα αντεργατικά μέτρα της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων, το «πάνω απ' όλα τα κέρδη και η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων», που είναι το «δόγμα» της αστικής πολιτικής σε ανάπτυξη και κρίση. 

Ετσι και τώρα, η κυβέρνηση της ΝΔ αρνήθηκε να καταβληθεί ολόκληρο το Δώρο σε όσους το δικαιούνται και αποφάσισε να καταβάλει αναλογικά μόνο ένα μέρος του σε όσους βρίσκονται σε αναστολή σύμβασης και όχι μόνο, κάνοντας «σινιάλο» στην εργοδοσία να ξεσαλώσει. 

Δηλαδή το Δώρο Χριστουγέννων θα είναι κουτσουρεμένο για χιλιάδες εργαζόμενους, αφού σε όσους βρέθηκαν σε αναστολή σύμβασης μετά την 1η Μάη θα υπολογιστεί επί του ποσού της αποζημίωσης «ειδικού σκοπού» (534 ευρώ) και όχι επί του μισθού τους, ενώ όσον αφορά το ποσό που αναλογεί στο κράτος, η κυβέρνηση αποφάσισε να το αποδώσει σε δύο δόσεις!

Συγκεκριμένα, για τους μήνες που ο εργαζόμενος ήταν σε αναστολή μέχρι τέλη Νοέμβρη το κράτος έδωσε το Δώρο Χριστουγέννων μέχρι 21/12, υπολογιζόμενο επί του ποσού των αναστολών. Για τις αναστολές του μήνα Δεκέμβρη, όμως, οι εργαζόμενοι θα πρέπει να περιμένουν μέχρι τέλη Γενάρη για να λάβουν το Δώρο που αντιστοιχεί στον συγκεκριμένο μήνα, το οποίο επίσης θα υπολογιστεί επί των 534 ευρώ! Ενώ μέχρι τις 21/12 κατέβαλαν το Δώρο (επί του ονομαστικού μισθού) οι εργοδότες για το διάστημα που οι εργαζόμενοι δεν ήταν σε αναστολή και σε πολλές περιπτώσεις το δώρα επιστράφηκε στους εργοδότες ''χέρι-χέρι''. 

Ετσι, πάνω από ένα εκατ. μισθωτοί θα πάρουν το επίδομα κουτσουρεμένο και μάλιστα σε δύο δόσεις για το ποσό που αναλογεί στο κράτος! Ολα αυτά, μαζί με τη «δυσφορία» που εκφράζουν οι μεγάλες εργοδοτικές ενώσεις για την υποχρεωτική καταβολή του Δώρου σε συνθήκες κρίσης και πανδημίας, επιβεβαιώνουν την προσπάθεια να το καταργήσουν και στον ιδιωτικό τομέα, με τις πλάτες της κυβέρνησης, που κατά τ' άλλα «εγγυάται» την καταβολή του. 

Οι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν πρέπει να εφησυχάζουν αλλά και να μην αφήνουν αναπάντητο κανέναν εκβιασμό και καμία απειλή. Παλεύοντας με τα συνδικάτα τους για σύγχρονους όρους δουλειάς και αμοιβής, να μην επιτρέψουν σε κυβέρνηση και εργοδοσία να πάρουν λάφυρο έστω κι αυτήν τη μικρή ανάσα που προσφέρουν σε χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά ο 13ος και ο 14ος μισθός.