..

Kαι μεις τι περιμένουμε. Ότι οι κουφοί παραχωρήσεις θα μας κάνουν; Οι αχόρταγοι κάτι θα μας δώσουν; Ότι οι λύκοι θα μας ταϊσουνε αντί να μας καταβροχθίσουν; Ότι από φιλία θα μας προσκαλέσει η τίγρης να της βγάλουμε τα δόντια; Τέτοια περιμένουμε; (Μπ. Μπρεχτ)

Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2013

ΣΥΡΙΖΑ: Το συνδικαλιστικό κίνημα να υπηρετεί το αστικό σύστημα



Eντείνονται οι προσπάθειες στο συνδικαλιστικό κίνημα οι αγώνες να υπηρετήσουν την προσαρμογή του αστικού συστήματος στις σημερινές ανάγκες του κεφαλαίου. Δύο είναι τα κυρίαρχα στοιχεία αυτής της προσπάθειας στο επίπεδο του συνδικαλιστικού κινήματος. Το ένα είναι η επιδίωξη της "Αυτόνομης Παρέμβασης" (ΑΠ), ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα, κάνοντας λόγο για αγώνα ενάντια στον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, κοινή δράση κ.λπ. Στην πράξη, βέβαια, η κατεύθυνσή της είναι η αλλαγή προσώπων και σχημάτων στο συνδικαλιστικό κίνημα και όχι άλλη πολιτική και γραμμή πάλης σε ταξική κατεύθυνση.
Οι θέσεις της ΑΠ για ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, για στήριξη των παραγωγικών επενδύσεων, για σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, για νέα αρχιτεκτονική στην ΕΕ δε συνιστούν πολιτική ταξική. Οι αυταπάτες που καλλιεργούνται ότι με ορισμένες απεργίες μπορούν να ανατραπούν τα μέτρα, ενίσχυσαν το αίσθημα της αναποτελεσματικότητας των αγώνων. Ο ΣΥΡΙΖΑ αξιοποιεί αυτή την κατάσταση για να προβάλει την άμεση λύση από τα πάνω, με την όσο πιο γρήγορα γίνεται συγκρότηση της κυβέρνησης της Αριστεράς.
Να πώς εννοεί η "Αυτόνομη Παρέμβαση" το ταξικό κίνημα. Η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ προχωράει σε σύσκεψη με θέμα "Για την Αριστερή ΔΟΕ". Δηλαδή, θέλουν ενότητα με βάση το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή είναι η αντίληψή τους για το κίνημα. Εχει καμιά σχέση αυτό με την ταξική γραμμή στο κίνημα; Καπέλο δηλαδή. Ετσι θα απαλλαγούμε από τον κυβερνητικό - εργοδοτικό συνδικαλισμό, δημιουργώντας νέο; Με την ενσωμάτωση στελεχών του μηχανισμού της ΠΑΣΚΕ στην "Αυτόνομη Παρέμβαση", στελεχών με αμαρτωλό παρελθόν;

Δεν έχουμε ανάγκη από ένα κίνημα ενσωματωμένο στις επιδιώξεις του κεφαλαίου, χωρίς γραμμή ρήξης με την πολιτική των μονοπωλίων. Δεν έχουμε ανάγκη από ένα κίνημα που θα φέρνει στις γραμμές των εργατών το δηλητήριο της ταξικής ειρήνης και συνεργασίας. Δεν έχουμε ανάγκη από ένα κίνημα που θα έχει ως θεό την ΕΕ, θα αναγνωρίζει το χρέος, θα στέκεται αντιμνημονιακά χωρίς όμως να έχει γραμμή ρήξης με τη μήτρα που γεννά τα μνημόνια. Δεν έχουμε ανάγκη από ένα κίνημα που θα διεκδικεί από τους ιμπεριαλιστές δυνάστες νέα σχέδια Μάρσαλ, που θα αναζητά στο σάπιο καπιταλιστικό σύστημα υγιείς επιχειρηματίες. Δεν έχουμε ανάγκη από ένα κίνημα της εργατικής αριστοκρατίας, που θα είναι απεργοσπαστικό. Από τη μια θα πετάει μεγαλοστομίες, επαναστατικά συνθήματα και θα φλυαρεί με λέξεις αγώνα αλλά στην πράξη θα υπονομεύει κάθε κινητοποίηση που θα αμφισβητεί τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης και την Ευρωπαϊκή Ενωση.
Χωρίς αλλαγή των συσχετισμών στο συνδικαλιστικό κίνημα θα υπάρχει ισχυρό εμπόδιο και δυσκολία στην ανάπτυξη νικηφόρων αγώνων. Οι δυνάμεις που φέρνουν την πολιτική της εργοδοσίας, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των κυβερνήσεων στις γραμμές της εργατικής τάξης, οι υπέρμαχοι της ανταγωνιστικότητας είναι επικίνδυνοι. Βάζουν τη γραμμή της ήττας, του συμβιβασμού και της μοιρολατρίας, της παντοτινής υποταγής της εργατικής τάξης στα δεσμά των εκμεταλλευτών.
Σήμερα δεν έχουμε ανάγκη από κινητοποιήσεις εκτόνωσης, δεν αρκούν αγώνες που βασίζονται στην οργή, αγώνες που υπάρχει απουσία οργάνωσης και προετοιμασίας, αγώνες χωρίς τη συμβολή των ίδιων των εργαζομένων.
Ρ20012013


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΠΡΟΣΟΧΗ

Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε.

Το ιστολόγιο bellos blogspot.com εκφράζουν απολύτως οι αναρτήσεις που αναφέρουν την υπογραφή bellosblog. Αναρτήσεις άλλων ή αναδημοσιεύσεις ή σχόλια που δημοσιεύονται σ'αυτό το ιστολόγιο, εκφράζουν αυτούς που τα υπογράφουν και όχι απαραίτητα το bellosblog