Τελικά τι είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση!!!!!!

Η όξυνση των ανταγωνισμών στην Ευρωπαϊκή Ενωση (Ε.Ε) που κάθε τόσο έρχονται στο προσκήνιο, είτε με την κρίση του συστήματος που βαθαίνει στην Ευρωζώνη αλλά και σε ολόκληρο τον καπιταλιστικό κόσμο,  είτε με τη διαπραγμάτευση για το λεγόμενο προϋπολογισμό της Ένωσης που γίνεται αυτές τις μέρες, αποδεικνύει όλο και περισσότερο τον πραγματικό χαρακτήρα της Ε.Ε. Πάντα η κρίση μας επιτρέπει να βλέπουμε, μέσα από την προπαγανδιστική κουρτίνα που μας έχουν έντεχνα χρόνια τώρα φορέσει. Αποδεικνύεται πιο καθαρά ότι η ΕΟΚ χτες και η ΕΕ σήμερα είναι μια αντιλαϊκή ένωση του κεφαλαίου κάτι που φαίνεται με ακόμη πιο επώδυνο τρόπο στην περίοδο της κρίσης που βιώνουν στις πλάτες τους οι εργάτες, οι φτωχοί αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι άνεργοι, η νέα γενιά. Η ΕΕ δεν είναι όπως προβάλλουν μια διακρατική οργάνωση που απλά μπορεί να λειτουργήσει καλύτερα και... πιο αλληλέγγυα. Είναι μια διακρατική, ένωση καπιταλιστικών κρατών, που θεμέλιό της έχει τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα.

Η κάθε αστική τάξη, κάθε κράτους-μέλους συμμετέχει σε αυτή επιδιώκοντας οφέλη που βασίζονται στην  περαιτέρω  εκμετάλλευση των λαϊκών στρωμάτων στην κάθε χώρα. Από κοινού όμως όλες οι αστικές τάξεις της χτυπάνε λαϊκά δικαιώματα και κατακτήσεις, προβάλλουν την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, θέλοντας να φέρουν την τιμή της εργατικής δύναμης στα επίπεδα της Ινδίας και της Κίνας, για να αυξήσουν την κερδοφορία των μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων. Ταυτόχρονα, όμως επειδή η κρίση είναι στο DNA του συστήματος, είναι αντικειμενικό γεγονός, , εξελίσσεται και η φαγωμάρα μεταξύ τους για το ποιος θα «πληρώσει» τη ζημιά από τα υπερκέρδη τους. Και εδώ ισχύει το «δίκιο του ισχυρότερου», γιατί η Ε.Ε δεν είναι και δεν μπορεί να γίνει «θάλασσα» ισότιμων κρατών-μελών, αλλά κυριαρχεί η ανισοτιμία. Αυτή η ανισομετρία μεγαλώνει και λόγω κρίσης και λόγω της πολιτικής για το ξεπέρασμα της κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου. Στον καταμερισμό αυτής της ζημιάς, στο κυνήγι νέων πεδίων κερδοφορίας, στον ανταγωνισμό τους με άλλα κέντρα, οι καπιταλιστές βγάζουν τα μαχαίρια...

Οι μισθωτοί, οι αυτοαπασχολούμενοι της πόλης και της υπαίθρου, οι φτωχοί αγρότες, έχουν πλέον πολύχρονη εμπειρία. Οι κυβερνήσεις και η ΕΕ ευθύνονται για το σημερινό δράμα του ελληνικού λαού, τα βάρβαρα μέτρα των μνημονίων. Για τα λαϊκά στρώματα, πρέπει να αποτελεί βασικό κριτήριο (και ψήφου) η στάση κάθε πολιτικής δύναμης απέναντι στην ΕΕ. Και εδώ “μισόλογα” δεν χωράνε. Δεν μπορεί κανείς να είναι για παράδειγμα ενάντια στα “μνημόνια” γενικά και να “ξεχνά” την αιτία που τα γέννησε, δηλαδή την Ε.Ε αλλά και το ίδιο το σύστημα που ως “διακρατική ένωση” αυτή υπηρετεί.

Η πρόσφατη σύνοδος για την περίφημη δόση προς τη χώρα μας απέδειξε όλα τα παραπανω περίτρανα. Ο “καυγάς” τόσο στο εσωτερικό της Ε.Ε, όσο και ανάμεσα σ’αυτήν και το ΔΝΤ δεν έγινε από “αγάπη” προς τη χώρα μας, αλλά είχε ως βάση το ποιος θα “πληρώσει” τη “χασούρα” των κερδών από το “οικονομικό άρμεγμα” της χώρας μας. Το θέμα δεν είναι η “δοσολογία” ή το άλλο “μείγμα” της πολιτικής που προτείνουν άλλες πολιτικές δυνάμεις, χωρίς όμως να απαρνιούνται τον θανάσιμο όπως αποδείχθηκε εναγκαλισμό τους με την Ε.Ε, αλλά η ριζικά διαφορετική πολιτική.

Ο λαός πρέπει τώρα να απορρίψει τα σύγχρονα ψευτοδιλήμματα π.χ “Ε.Ε  ή  χάος”. Η ΕΕ θα αποτελεί πάντα εχθρό των λαϊκών συμφερόντων και δικαιωμάτων, δεν αλλάζει εκ των έσω, μόνο ανατρέπεται ως οικοδόμημα από τον κοινό αγώνα των λαών των κρατών-μελών της. Κατά την άποψη μας η λαϊκή πάλη του λαού μας μπορεί να γίνει αποτελεσματική και νικηφόρα μόνο όταν έχει στόχο την αποδέσμευση της χώρας από την ΕΕ και από τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, μονομερή διαγραφή του χρέους και το χάραγμα μιας πορείας πραγματικής ανεξαρτησίας και λαϊκής προκοπής.

 Η άλλη άποψη