Διάφορα λέει στη
δισέλιδη συνέντευξή του στην «Ημερησία» του Σαββάτου ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Γ.
Δραγασάκης. Από τη μια προσπαθεί να δείξει πως η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ δεν θα
είναι αντιλαϊκή, από την άλλη επιδιώκει να έχει και τη σοβαρότητα του πολιτικού
προσώπου που θα αναλάβει να διαχειριστεί το σύστημα.
Ασχολούμαστε λοιπόν με την ουσία της συνέντευξης:
Πρώτον
Λέει: «Σε ορισμένες
περιπτώσεις η δημόσια περιουσία θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως η δική μας
συμμετοχή, για να επιδιώξουμε ευρύτερες αναπτυξιακές συμπράξεις με δημόσιους
και ιδιωτικούς φορείς του εξωτερικού. Παράλληλα η δημόσια περιουσία μπορεί να
αξιοποιηθεί και για τον αναπτυξιακό δανεισμό της χώρας, αφού για πολλά χρόνια
δεν έχουμε πρόσβαση στις αγορές ομολόγων».
Δηλαδή: Τέλος οι προεκλογικές διακηρύξεις
για επανακρατικοποίηση. Ο «αναπτυξιακός δανεισμός» με αξιοποίηση της δημόσιας
περιουσίας δεν είναι καμιά πρωτοτυπία του Δραγασάκη, απλώς σερβίρει με άλλη
φρασεολογία αυτό για το οποίο γίνεται η ενδοκαπιταλιστική διαπάλη σήμερα
(θυμίζουμε και τα ομόλογα έργων, δανεισμός με ρήτρα ανάπτυξης κλπ.). Όλα αυτά
τι σημαίνουν; Ότι τουλάχιστον από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα (αλλά και
παλιότερα) ένα καπιταλιστικό κράτος προσπαθεί να δανείσει άλλο και με σκοπό να
αποκτήσει ανταλλάγματα, όπως πρόσβαση σε πρώτες ύλες, σε παραγγελίες πολεμικού
εξοπλισμού, σε τοποθέτηση κεφαλαίων σε στρατηγικούς τομείς στη χώρα που παίρνει
το δάνειο κ.ά.
Δεύτερον
Λέει: «Από τη στιγμή που οι
τράπεζες ανακεφαλαιοποιούνται με κρατικό χρήμα θα πρέπει να υπόκεινται σε
δημόσιο έλεγχο… Εμείς δεν αποκλείουμε τη λειτουργία ιδιωτικών τραπεζών. Όμως
τζάμπα μάγκες και τραπεζίτες με δανεικά τέλος, τουλάχιστον για μας!».
Δηλαδή: Πολλή μαγκιά και αγριάδα
για το τίποτα: Μήπως δηλαδή θα σταματήσουν να υπάρχουν ιδιώτες καπιταλιστές
μέτοχοι των τραπεζών που θα εισπράττουν μερίσματα; Φυσικά και όχι κατά τον
ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Επιπλέον θα λειτουργούν και οι ιδιωτικές τράπεζες. Γενικότερα τις
συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα ο λαός τις έχει γνωρίσει από όλες τις
αστικές κυβερνήσεις.
Τρίτον
Προτείνει: «Να υπάρξει μια κοινή
ευρωπαϊκή διάσκεψη με τη συνεργασία ή και τη συμμετοχή της Κίνας και άλλων
μεγάλων κατόχων ευρωπαϊκού χρέους».
Δηλαδή: Πιέζει να μπουν πιο ενεργά στη φαγωμάρα και με θεσμικό τρόπο
και άλλα καπιταλιστικά συμφέροντα, κινέζικα και όχι μόνο. Ο ίδιος κάτι θα
ξέρει. Όμως ο λαός πρέπει να ξέρει πως δεν έχει να περιμένει τίποτα από κανένα
μείγμα καπιταλιστικής διαχείρισης. Πρέπει να χαράξει το δικό του δρόμο με το
ΚΚΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου