 |
Με μαζικές διαδηλώσεις
υποδέχτηκε ο ελληνικός λαός τη Μέρκελ στη χώρα μας. Ταυτόχρονα οι συζητήσεις
και κυρίως η προπαγάνδα για τα δήθεν «οφέλη» από την επίσκεψη συνεχίζονται .
Είναι γεγονός ότι η επίσκεψη της Α. Μέρκελ στην Ελλάδα αν και λίγων ωρών, δεν ήταν
εθιμοτυπική. Ούτε μπορεί να πιστέψει κανείς ότι ήρθε στην Ελλάδα για να δηλώσει
μέσα στην Ελλάδα τη στήριξή της στην κυβέρνηση, τη στήριξη στην παραμονή στην
Ευρωζώνη και στο ευρώ και να δείξει στον ελληνικό λαό τα «φιλικά της
αισθήματα», σε αντίθεση με την έως τώρα πολιτική της απέναντι στην ελληνική
οικονομία. Αυτό μπορούσε να το κάνει και από τη Γερμανία. Σε τελευταία ανάλυση,
η επικεφαλής της κυβέρνησης ενός κράτους ηγέτη στην Ευρωζώνη και στην ΕΕ, που
προάγει τα συμφέροντα των μονοπωλίων του συγκεκριμένου κράτους δεν μπορεί να
έρχεται στην Ελλάδα για λόγους αβροφροσύνης. Δεν υπάρχουν συναισθηματισμοί
ανάμεσα στα καπιταλιστικά συμφέροντα. Αυτά καθορίζονται και καθορίζουν τους
ανταγωνισμούς με βάση και τη δύναμη του κεφαλαίου κάθε κράτους, ανεξάρτητα αν
υπάρχει συμμαχία με τη μορφή της Ευρωζώνης ή της ΕΕ, ή συμμαχία χωρίς τη
συγκεκριμένη μορφή.
 |
Η οικονομική κρίση του
συστήματος έχει οξύνει στο έπακρο τους ανταγωνισμούς και εντός της ΕΕ και της
Ευρωζώνης, και μεταξύ κρατών - μελών της Ευρωζώνης και άλλων ισχυρών κρατών
(π.χ. έχουν οξυνθεί οι ανταγωνισμοί ανάμεσα σε ΗΠΑ - Γερμανία), αλλά έχουν
οξυνθεί οι ανταγωνισμοί ανάμεσα σε μερίδες του κεφαλαίου και εντός των κρατών.
Είναι γνωστό και έχει δει κατ’ επανάληψη το φως της δημοσιότητας πως στη
Γερμανία υπάρχουν οξύτατοι ανταγωνισμοί ανάμεσα στο τμήμα του κεφαλαίου που
κάνει εξαγωγές και σε άλλα τμήματα του κεφαλαίου. Εχει π.χ. δεχτεί κριτική και
η Μέρκελ ότι ενισχύει τις επενδύσεις έξω από τη Γερμανία και όχι εντός της
Γερμανίας. Υπάρχει, επίσης, διαπάλη ανάμεσα σε τμήματα του κεφαλαίου που
επιμένουν στην ενίσχυση της ευρωατλαντικής σχέσης, δηλαδή με τις ΗΠΑ και σε
άλλα που προσβλέπουν σε άλλες στρατηγικές συμμαχίες όπως π.χ. με Ρωσία - Κίνα.
Αυτοί οι ανταγωνισμοί αντανακλώνται και στις σχέσεις των ΗΠΑ και Γερμανίας με
την Ελλάδα, αλλά και με τμήματα του κεφαλαίου στην Ελλάδα.
Είναι γνωστό ότι από την
αρχή της εκδήλωσης της κρίσης στην Ελλάδα, αλλά και στην ΕΕ, εκτός από τα
αντεργατικά αντιλαϊκά μέτρα υποτίμησης της τιμής της εργατικής δύναμης (μείωση
μισθών, ασφαλιστικών εισφορών από την εργοδοσία κ.α) έχουμε και το ευρύ
πρόγραμμα “αποκρατικοποιήσεων” έτσι ώστε να υπάρχει νέο πεδίο επενδύσεων για
τις μεγάλες επιχειρήσεις. Η Ενέργεια, όπως π.χ. οι ανανεώσιμες πηγές, οι
υδρογονάνθρακες, ο λιγνίτης και η ηλεκτρική ενέργεια, οι μεταφορές και οι
υποδομές για μεταφορές όπως λιμάνια, αεροδρόμια, φιλέτα γης για τουριστικές και
άλλες επιχειρήσεις βρίσκονται στο πεδίο ανταγωνισμού για μοιρασιά, μεταξύ των
διαφόρων πολυεθνικών που έχουν έδρα σε Γερμανία, ΗΠΑ και αλλού.
Μέσα σε όλα αυτά πρέπει
να δούμε την επίσκεψη της Μέρκελ. Ερχεται για να πάρει μέρος στη μοιρασιά
ελληνικών πλουτοπαραγωγικών πηγών, στα πλαίσια των ανταγωνισμών
που προαναφέρθηκαν. Χαρακτηριστικά εδώ αναφέρουμε ότι αφενός ήρθε συνοδευόμενη από
Γερμανούς επιχειρηματίες (μαζί με τους γνωστούς Φούχτελ και Ραϊχεμπαχ), ενώ ο
μισός χρόνος παραμονής “ξοδεύτηκε” για συνάντηση με Ελληνες εκπροσώπους
του επιχειρηματικού κόσμου (περισσότερα σελ. 6) . Επομένως ήρθε για να
εξασφαλίσει και να αυξήσει τις εξαγωγές του γερμανικού κεφαλαίου στην Ελλάδα.
Είτε εμπορευμάτων, είτε εξοπλισμών κλπ. Απ’αυτό μόνο οι ελληνικοί
επιχειρηματικοί όμιλοι θα ωφεληθούν, από πιθανές συμπράξεις. Ο λαός δεν έχει
τίποτα σε όφελός του να περιμένει. Ο,τι επενδύσεις και αν γίνουν, οι εργασιακές
συνθήκες θα είναι οι σημερινές, ίσως και χειρότερες, με μισθούς πείνας και
ωράρια - λάστιχο, ενώ δε θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας. Οι ανεμογεννήτριες,
για παράδειγμα, και τα φωτοβολταϊκά δε δημιουργούν, που τόσο προπαγανδίζουν και
στη περιοχή μας. Επομένως “άνθρακες ο θησαυρός” . Τα δυσκολότερα έπονται...
αρθρο του Αλ. Χατζηκώστα
εκδότης- διευθυντής εφημερίδας
Η άλλη άποψη της Βέροιας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου