Η παράσταση που έστησαν
οι κυβερνώντες για να πείσουν τον λαό ότι «διαπραγματεύονται σκληρά»
προκειμένου να σώσουν τη χώρα και τους πολίτες φτάνει πια στο τέλος της. Τα
λαϊκά στρώματα έχουν ζήσει πλέον στο «πετσί» τους τα διάφορα προπαγανδιστικά
«επιχειρήματα» που χρησιμοποιούνται για να δεχτούν ως «φυσικά» τα μέτρα.
Άκουσαν για «κρίση χρέους» (με στόχο να αποκρυφτεί ότι είναι κρίση του
καπιταλιστικού συστήματος), για «λαμόγια, τεμπέληδες και φοροφυγάδες»
(προκειμένου να αποκρυφτεί ότι οι κερδισμένοι της κρίσης είναι τα μεγάλα
πορτοφόλια, αυτοί που νόμιμα και μόνιμα φοροαπαλλάσσονται). Οι πρόσφατες όμως
συζητήσεις των εκπροσώπων της τρόικα με το Υπουργείο Εργασίας, ρίχνει και το
τελευταίο «φύλλο συκής» σχετικά με τις πραγματικές τους προθέσεις. Τα όσα επιπλέον
ζητούν στον τομέα των εργασιακών σχέσεων (το ίδιο κάνουν και σε χώρες που δεν
έχουν υπογράψει μνημόνια) αποδεικνύουν περίτρανα πως η κρίση του συστήματος
είναι μία θαυμάσια ευκαιρία για το μεγάλο κεφάλαιο να επιταχύνει όσα σε
περιόδους «ανάκαμψης» δυσκολεύεται να εφαρμόσει. Δηλαδή να αυξήσουν τον βαθμό
εκμετάλλευσης των εργαζομένων (μέσω μείωσης μισθών, ασφαλιστικών δικαιωμάτων,
κατάργησης κατακτήσεων σε όλους τους τομείς), να βρουν νέους τρόπους και χώρους
κερδοφορίας (μέσω των λεγόμενων αποκρατικοποιήσεων ή της «απελευθέρωσης των
επαγγελμάτων»).
Οι συζητήσεις μεταξύ
«τρόικας» - κυβέρνησης αφορούν ευθέως πλέον το πώς θα αυξηθεί ο βαθμός
εκμετάλλευσης των εργατών. Αυτός ήταν ο στόχος από την αρχή. Πρόσφατα λοιπόν
το υπουργείο Εργασίας και η τρόικα συζήτησαν νέα μέτρα - καρμανιόλα στα
εργασιακά δικαιώματα που έχουν απομείνει όπως:
•Κατάργηση της Εθνικής
Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) και νομοθέτηση από το κράτος του
κατώτερου μισθού. Το μνημόνιο μιλάει για ελάχιστο μισθό - ο οποίος δεν μπορεί
να αυξάνεται.
•Κατάργηση των τριετιών
που εγγυάται η ΕΓΣΣΕ, των επιδομάτων, των αδειών και όσων εργατικών δικαιωμάτων
περιέχονται σε αυτή.
•Νέα μείωση των
αποζημιώσεων σε περίπτωση απόλυσης.
•Αύξηση του μέγιστου
αριθμού ημερών εργασίας σε 6 ανά βδομάδα για όλους τους τομείς.
•Ορισμός της ελάχιστης ημερήσιας
ανάπαυσης στις 11 ώρες, άρα 13 ώρες δουλειά τη μέρα χωρίς πληρωμή υπερωριών.
•Αρση των περιορισμών
σχετικά με τον ελάχιστο/μέγιστο χρόνο ανάμεσα στις πρωινές και τις
απογευματινές βάρδιες, άρα δουλειά για έναν εργαζόμενο σε διπλή βάρδια για 13
ώρες τη μέρα.
Η λαίλαπα αυτή όχι μόνο
δε θα σταματήσει, αλλά, αντιθέτως, ήρθε “για να μείνει”. Η επιθετικότητα,
άλλωστε, κυβέρνησης, Ευρωπαϊκής Ενωσης και τρόικας έρχεται ακριβώς για να
υπηρετήσει τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου για ακόμη πιο φθηνή εργατική
δύναμη . Την ώρα που η εργοδοσία εφαρμόζει στην πράξη το σύνολο της
αντεργατικής ατζέντας, οι εργαζόμενοι δεν έχουν άλλο δρόμο από την αντίσταση,
από την απόκρουση αυτής της βαρβαρότητας. Τα ψέματα τελειώσαν !
πηγη: Η άλλη άποψη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου