Γιούροστατ: Εσωτερική υποτίμηση 70% !!!!!!!!

Τις αξεδιάλυτες και βαθιές αντιθέσεις του δρόμου της ανάπτυξης που υπηρετεί την κερδοφορία των μονοπωλίων και τα αξεπέραστα αδιέξοδα του καπιταλισμού, αποτυπώνει με τη «λογική των αριθμών» το άρθρο του Ν. Καραμούζη, διευθύνοντος συμβούλου του Ομίλου Γιούρομπανκ στην κυριακάτικη «Καθημερινή». Το τραπεζικό στέλεχος, μεταξύ άλλων, αναφέρει ότι «το κόστος εργασίας αποτελεί, κατά μέσο όρο, σήμερα περίπου το 20%-25% του συνολικού κόστους παραγωγής στο μη χρηματοπιστωτικό τομέα στην Ελλάδα», αλλά παρ' όλα αυτά δεν αποκλείει να συμπιεστεί περαιτέρω επειδή «πρέπει να διατηρείται σε ανταγωνιστικά επίπεδα, αυξανόμενο αναλογικά με τη βελτίωση της παραγωγικότητας». Δεν κρύβει την ικανοποίηση της τάξης του γιατί με βάση τα πρόσφατα στοιχεία της Γιούροστατ «η χώρα μας έχει ανακτήσει μέσω της εσωτερικής υποτίμησης το 70% της απολεσθείσας ανταγωνιστικότητας μετά την ένταξη στην Ευρωζώνη», αλλά ζητά νέες παρεμβάσεις στους άλλους παράγοντες που διαμορφώνουν το συνολικό κόστος παραγωγής, όπως είναι «οι πρώτες ύλες, τα ενδιάμεσα αγαθά και η ενέργεια (κοντά στο 40%), που ατυχώς είναι κυρίως εισαγόμενα αγαθά, και επίσης οι φόροι και το κόστος κεφαλαίου και χρήματος (γύρω στο 20% του συνόλου)». Στην πραγματικότητα «φωτογραφίζει» και ενθαρρύνει τις παρεμβάσεις που γίνονται μέσω των περιβόητων διαρθρωτικών αλλαγών και της απελευθέρωσης των αγορών (εργασίας, υπηρεσιών, ενέργειας) που ανοίγουν το δρόμο για νέα πεδία εγγυημένης και αειφόρου κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων. Οι βαρύγδουπες διαπιστώσεις, ότι «η αριθμητική της ανάπτυξης δε βγαίνει με τα σημερινά δεδομένα» ή οι ανούσιες προτάσεις του ίδιου, του τύπου «η επιστροφή στην ανάπτυξη προϋποθέτει τη διαμόρφωση ενός ολοκληρωμένου και εμπεριστατωμένου εθνικού αναπτυξιακού σχεδίου» (σ.σ. περίπου ό,τι λέει και ο Α. Τσίπρας), δεν μπορούν να κρύψουν ότι επί της ουσίας δεν υπάρχει κανένα άλλο μείγμα, πιο φιλολαϊκής, δήθεν, διαχείρισης της κρίσης του καπιταλισμού