"ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" Το παιδί του ....συστήματος!!!!!!!!!!!!!!

Η «Χρυσή Αυγή» εμφανίζεται και αυτοαποκαλείται αντισυστημική δύναμη, δηλαδή παραπέμπει σε δύναμη εναντίωσης στο σύστημα. Ποιο σύστημα και τι εννοεί; Στα προεκλογικά τους συνθήματα λένε. «Γύρισε την πλάτη σου στο σάπιο κατεστημένο», στους «πολιτικούς της διαφθοράς», στους«ψευτοπατριώτες», στους «νταβατζήδες», στους «διεθνείς τοκογλύφους», «στη φαυλοκρατία» και την «οικογενειοκρατία». Είναι όλα τα συνθήματα που εκφράστηκαν στις πλατείες, για τους προδότες πολιτικούς, που ξεπουλούν την Ελλάδα, τα λαμόγια που τα πιάνουν, με αποκορύφωμα το σύνθημα «οι 300 στο Γουδή».

Γι' αυτό λένε επίσης «Οχι στο μνημόνιο της υποταγής», «Οχι στους πολιτικούς της διαφθοράς». «Οχι στους ψευτοπατριώτες», «ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΞΕΝΗ ΚΑΤΟΧΗ της Τρόικα, των διεθνών τοκογλύφων και του σιωνιστικού κεφαλαίου». Χρησιμοποιεί μια φρασεολογία αγανάκτησης όχι για την εκμετάλλευση του λαού από τα μονοπώλια, αλλά για το σημερινό αστικό πολιτικό σύστημα που παίρνει και εφαρμόζει αντιλαϊκά μέτρα επειδή είναι διεφθαρμένο και όχι επειδή στηρίζει το κεφάλαιο. Μιλά για «κατοχή» από την τρόικα, για «ξεπούλημα», αλλά στηρίζει γενικά τους Ελληνες και τους κεφαλαιοκράτες, τα μονοπώλια. Επίσης, εναντιώνεται στη Γερμανία, αλλά συμφωνεί για συμμαχίες του κεφαλαίου με άλλα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη όπως π.χ. η Ρωσία, η Κίνα, κ.λπ.

Την ίδια ώρα, στη δράση της η «Χρυσή Αυγή» χρησιμοποιεί τον αντικομμουνισμό και συμμετέχει στις προβοκάτσιες κρατικών - παρακρατικών μηχανισμών, δυνάμεων σεκιούριτι, ενάντια στο οργανωμένο εργατικό κίνημα μέσω διαφόρων ομάδων, φασιστικών, τραμπούκων των γηπέδων και της νύχτας, ενώ η ίδια εμφανίζεται ως στρατιωτικού τύπου οργάνωση ιδεολογικών και πολιτικών απογόνων του ναζισμού και του φασισμού. Το έχουν δείξει δημόσια με τους χιτλερικούς χαιρετισμούς, (π.χ. Μιχαλολιάκος στην πρώτη του εμφάνιση στο Δήμο της Αθήνας), αλλά και δημόσια σε άλλες περιπτώσεις.

Η «Χρυσή Αυγή» όχι μόνο δεν είναι αντισυστημική δύναμη, αλλά είναι παιδί του συστήματος, όπως άλλωστε ήταν και οι ιδεολογικοί και πολιτικοί της πρόγονοι τη δεκαετία του 1920 - 1930 (Χίτλερ - Μουσολίνι κ.λπ.) που αξιοποιήθηκαν για την υπεράσπιση του καπιταλιστικού συστήματος και για τη διεξαγωγή του Β' Παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού πολέμου. Σπέρνει το μίσος ανάμεσα σε τμήματα των εργαζομένων, αναγορεύοντας ως εχθρό τον εργάτη που έχει άλλο χρώμα και άλλη θρησκεία και όχι το κεφάλαιο ανεξαρτήτου εθνικότητας, θρησκείας και χρώματος. Σαν τη θεωρία της «αρίας φυλής του Χίτλερ). Πίσω από τα λαϊκιστικά συνθήματα ενάντια στο σάπιο πολιτικό σύστημα, στους τοκογλύφους κ.λπ., κρύβουν το μίσος τους για το εργατικό - λαϊκό κίνημα.

Δεν είναι η πρώτη φορά που το σύστημα οργανώνει και ενισχύει αντιδραστικές δυνάμεις συνδεδεμένες με κρατικούς μηχανισμούς, προκειμένου να τις χρησιμοποιήσει ενάντια στο εργατικό - λαϊκό κίνημα. Τέτοιο ρόλο είχε αναθέσει στον ΛΑ.Ο.Σ. το προηγούμενο διάστημα, για τέτοιο ρόλο προετοιμάζει τη «Χρυσή Αυγή».

Η Ιστορία έχει αποδείξει ότι η σοσιαλδημοκρατία έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην άνοδο του ναζισμού και του φασισμού τις δεκαετίες 1920 και 1930 πρωτοστατώντας στην αντισοβιετική και αντικομμουνιστική εκστρατεία (βλέπε άρθρα στο «Ριζοσπάστη», 27/11/2011 και 8/4/2012). Ο αντικομμουνισμός στον οποίο πρωτοστάτησε το ΠΑΣΟΚ - το οποίο σημειωτέον στήριξε άμεσα και έμμεσα και τον ΛΑ.Ο.Σ. - συμβάλλει στο να θρέφονται τέτοιες δυνάμεις. Αλλωστε, και στην περίπτωση της Γαλλίας, το Σοσιαλιστικό Κόμμα και προσωπικά ο Μιτεράν πρωτοστάτησαν στην ενίσχυση του Λεπέν.

Η Ιστορία έχει διδάξει ότι απέναντι στην περαιτέρω αντιδραστικοποίηση, που είναι φυσικό επακόλουθο σε συνθήκες κρίσης, η εργατική τάξη δεν πρέπει να υποστείλει τη σημαία του ταξικού αγώνα ενάντια στην εξουσία της αστικής τάξης στο όνομα της ενότητας με τις αστικές δυνάμεις. Μέσα από τους κόλπους των αστικών δυνάμεων των λεγόμενων «δημοκρατικών δυνάμεων», των θεσμών του αστικού κράτους προετοιμάζεται και ο φασισμός και η ανοιχτή δικτατορία της αστικής τάξης. Μόνη απάντηση είναι η ένταση της προσπάθειας για την οργάνωση του εργατικού κινήματος, για τη λαϊκή συμμαχία στην πάλη για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου.

Ι.

πηγη¨"Ρ"