ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ: Σύνοδος με εντάσεις και ανταγωνισμούς!!!!!!!!!

ΜΠΟΓΚΟΤΑ.-

Ίσως η πιο ιδιόμορφη Σύνοδος, η φετινή «Σύνοδος της Αμερικής» υπό την αιγίδα του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών (OAS) γίνεται στις 14-15 Απρίλη στην πόλη Καρταχένα της Κολομβίας με θέμα το πολύ γενικό: «Συνδέοντας την Αμερική: Εταίροι για την Ευημερία».

Και είναι ιδιόμορφη για πολλούς λόγους.

Καταρχήν γιατί ακριβώς επειδή φιλοξενείται στην Κολομβία, χώρα που θεωρείται η πλέον φιλική προς τις ΗΠΑ, ο Λευκός Οίκος έχει ιδιαίτερα βλέψεις όσον αφορά τα αποτελέσματα της Συνόδου, που σίγουρα δεν πρόκειται να εμπεριέχονται στην τελική διακήρυξη της Συνόδου, που κατά το σύνηθες θα είναι γενικού περιεχόμενου.

Χαρακτηριστικό όσον αφορά το ειδικό βάρος της Συνόδου είναι ότι ο πρόεδροςΜπαράκ Ομπάμα μετέβη από την Πέμπτη στην Κολομβία για επίσημη επίσκεψη, ενώ η υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον μετά το πέρας της Συνόδου θα μεταβεί στη Βραζιλία. Στόχος των ΗΠΑ, σύμφωνα με αναλυτές, είναι η προώθηση των διμερών εμπορικών και οικονομικών σχέσεων με το Λευκό Οίκο να προβάλλει περισσότερο «μία ισότιμη σχέση» παρά ένα «Σχέδιο Μάρσαλ» ή «Μία Νέα Συμμαχία για την Πρόοδο» όπως στο παρελθόν, που έτσι κι αλλιώς αντικειμενικά, δεδομένης της κρίσης, πλέον δεν είναι σε θέση να το πράξει.

Αυτές είναι οι προθέσεις και οι επιδιώξεις των ΗΠΑ. Από την άλλη πλευρά οι χώρες της ηπείρου, με εξαίρεση την Κολομβία, τη Χιλή και το Μεξικό και φυσικά τον Καναδά, μάλλον έχουν προχωρήσει σε άλλη κατεύθυνση, ενώ εδώ και χρόνια οι ΗΠΑ θεωρούνται «απομονωμένες». Ενδεικτικό είναι ότι εδώ και μια δεκαετία ουκ ολίγοι αναλυτές χρεώνουν στη Λατινική Αμερική ότι ήταν αυτή που «υπονόμευσε την παντοκρατορία των ΗΠΑ» και όχι ο πόλεμος του Ιράκ και του Αφγανιστάν - που ήταν το επιστέγασμα - προκαλώντας το καίριο χτύπημα στη μεγαλύτερη υπερδύναμη, πετώντας στο καλάθι των αχρήστων της ιστορίας τη «συναίνεση της Ουάσιγκτον» και τη Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου της Αμερικής. Αφαιρώντας της με αυτόν τον τρόπο το «οξυγόνο» και το «ζωτικό χώρο» ώστε να εξάγει το πραγματικό της πρόβλημα: Την καπιταλιστική κρίση που σοβεί χρόνια.

Χαρακτηριστικό είναι ότι ο πρόεδρος του Εκουαδόρ, Ραφαέλ Κορέα, δεν πρόκειται να παραστεί στη Σύνοδο καθώς δε θα βρίσκεται εκεί η Κούβα. Η πρόσκληση ουσιαστικά είχε αποσταλεί, αλλά αντέδρασαν οι ΗΠΑ, ωστόσο μέχρι την κατάληξη του «επεισοδίου», σε μία πρωτοφανή κίνηση για τα δεδομένα ο οικοδεσπότης της Συνόδου, ο αντιδραστικός πρόεδρος της Κολομβίας, Χουάν Μανουέλ Σάντος, τον προηγούμενο μήνα μετέβη στην Κούβα για να έχει πρώτα διαβουλεύσεις με τον πρόεδρο της Κούβας Ραούλ Κάστρο.

Το γεγονός αυτό έφερε στο προσκήνιο μια ακόμη «ιδιαιτερότητα», πέραν του γεγονότος ότι η Λατινική Αμερική έχει κάνει βήματα καπιταλιστικής ενσωμάτωσης - Mercosur, Unasur, ALBA κλπ. - που δεν περιλαμβάνουν φυσικά τις ΗΠΑ, με αποτέλεσμα ακόμη και αυτή η Σύνοδος της Αμερικής, αλλά και ο Oργανισμός Αμερικανικών Κρατών να έχουν υποβαθμιστεί.

Η «ιδιαιτερότητα» δεν είναι άλλη από την τεχνητή ανάδειξη του Σάντος σε «περιφερειακό ηγέτη». Κάτι που προβάλλουν πέραν του δέοντος οι ΗΠΑ, προφανώς επιχειρώντας να επιβάλουν την πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» και να αναχαιτίσουν την περαιτέρω ενίσχυση της Βραζιλίας, δηλαδή της αστικής τάξης και των μονοπωλιακών της ομίλων, που ήδη έχει αναδειχθεί σε ηγέτη της «Νοτίου Αμερικής» και έχει ενισχύσει πολύ τη θέση της στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα. Μία ενίσχυση που μπορεί να έχει γίνει αποδεκτή με «θαυμασμό» και «χαρά» από άλλες αναδυόμενες δυνάμεις, αλλά έχει προκαλέσει αντιδράσεις σε αστικές τάξεις εντός της Λατινικής Αμερικής, πράγμα που δείχνει πως παράλληλα με τις διάφορες μορφές καπιταλιστικής ολοκλήρωσης ταυτόχρονα υπάρχουν και μεγάλοι ενδοκαπιταλιστικοί ανταγωνισμοί, που στο μέλλον μόνο δεινά μπορούν να φέρουν στους λαούς.
πηγη:"Ρ"