ΙΣΡΑΗΛ ΣΕ ΡΟΛΟ "ΛΑΓΟΥ" ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΗΠΑ

ΙΡΑΝ - ΙΣΡΑΗΛ - ΗΠΑ

Αντιπαραθέσεων συνέχεια

ΤΕΛ ΑΒΙΒ - ΜΠΑΝΓΚΟΓΚ - ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.--

Ανοιχτά αμφισβήτησαν Ισραηλινοί και Αμερικανοί αξιωματούχοι τις ιρανικές ανακοινώσεις περί βημάτων προόδου στο πυρηνικό του πρόγραμμα, που έγιναν από τον Πρόεδρο Αχμαντινετζάντ την Τετάρτη. Ο Αμερικανός υπουργός Αμυνας, Λίον Πανέτα, ενημερώνοντας την αρμόδια επιτροπή του Κογκρέσου, δήλωνε ότι το Ιράν «επιτυγχάνει πρόοδο» αλλά «δεν έχει φτάσει, ακόμη τουλάχιστον, στην κατασκευή πυρηνικών όπλων». Μιλώντας στην ίδια επιτροπή, ο επικεφαλής των στρατιωτικών μυστικών υπηρεσιών - DIA - αντιστράτηγος Ρόναλντ Μπέρτζες, εκτίμησε ότι το Ιράν «έχει τη δυνατότητα αλλά δεν φαίνεται να έχει πραγματικά τη διάθεση να προκαλέσει σύγκρουση στον Περσικό Κόλπο».

«Κινήσεις εντυπωσιασμού» χαρακτήρισε και ο Ισραηλινός υπουργός Αμυνας, Εχούντ Μπαράκ, τις ιρανικές ανακοινώσεις που εκτίμησε ότι «η Τεχεράνη, για λόγους προπαγάνδας, υπερβάλλει ως προς τα επιτεύγματά της». Από την πλευρά του, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Νετανιάχου έδωσε τη δική του ερμηνεία στις ιρανικές ανακοινώσεις, θεωρώντας ότι ασχέτως το αν αντικατοπτρίζουν πραγματικά βήματα προόδου ή υπερβάλλουν ως προς το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, το σίγουρο είναι ότι οι κυρώσεις δεν αποδίδουν. Αντίθετη είναι η εκτίμηση του πρώην ειδικού απεσταλμένου του Αμερικανού Προέδρου, Ντένις Ρος, ο οποίος μιλώντας στην ισραηλινή εφημερίδα «Χααρέτζ» υποστήριξε ότι «οι κυρώσεις αποδίδουν πολύ καλά».

Στο μεταξύ, συνεχίζεται και το βομβιστικό «σίριαλ». Οι αρχές της Ταϋλάνδης ανακοίνωσαν χθες ότι με βάση τα στοιχεία που συγκέντρωσαν μετά και από τη σύλληψη τριών Ιρανών υπηκόων, στόχος του σχεδιασμού τους ήταν δύο Ισραηλινοί διπλωμάτες. Η ανακοίνωση έδωσε την αφορμή σε Ισραηλινούς αξιωματούχους να επαναλάβουν τις κατηγορίες τους κατά της Τεχεράνης ως «σπόνσορα της τρομοκρατίας».

Εκρήξεις και ηλεκτρονικοί ιοί

Οι δολοφονικές επιθέσεις κατά Ιρανών επιστημόνων, που θεωρείται ότι κατέχουν κομβική θέση στο πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας, είναι η «ηχηρότερη» πλευρά του «υπογείου πολέμου» που έχει προφανή στόχο να υποσκάψει σε πρώτο επίπεδο την εξέλιξη του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος αλλά και να πλήξει το αξιόμαχο και την αυτοπεποίθηση του ιρανικού στρατού και των αρχών ασφαλείας, κυρίως στα μάτια του ίδιου του ιρανικού λαού. Γι' αυτό παράλληλα με τις επιθέσεις αυτές, έχει καταγραφεί σειρά εκρήξεων σε ιρανικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Τα «ατυχήματα» αυτά, όπως τα χαρακτηρίζουν οι ιρανικές αρχές, έχουν στοιχίσει τη ζωή και σε σημαίνοντα στελέχη του ιρανικού στρατού που συνδέονταν με το συμβατικό στρατιωτικό πρόγραμμα της χώρας.

Το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν ήταν, όπως αποδείχτηκε, ο στόχος και του ηλεκτρονικού ιού «Stuxnet»που εντοπίστηκε και φέρεται να προκάλεσε σειρά προβλημάτων στους υπολογιστές που σχετίζονται με το πρόγραμμα. Οι ιρανικές αρχές επιβεβαίωσαν ότι αντιμετώπισαν πρόβλημα, υποβάθμισαν τις συνέπειες και ξεκαθάρισαν ότι ένα τέτοιο ηλεκτρονικό «όπλο» δεν μπορούσε να δημιουργηθεί παρά μόνο από μυστικές υπηρεσίες μεγάλων χωρών (ο νοών νοείτω).

Αφορμές και προσχήματα

Οπως αυτό καθ' εαυτό το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, έτσι και όλη αυτή η εκρηκτική «κινητικότητα» σε διάφορα σημεία του πλανήτη είναι προφανές ότι στοχεύει στη διαμόρφωση «πολεμικού κλίματος» σχετικά με το Ιράν πάνω στο οποίο θα μπορεί να βασιστεί μια περαιτέρω κλιμάκωση. Μια κλιμάκωση που σχετίζεται με το γεγονός ότι το Ιράν είναι μια από τις χώρες με τη μεγαλύτερη παραγωγή ενέργειας παγκοσμίως (πετρέλαιο και φυσικό αέριο) ενώ παράλληλα βρίσκεται στο σταυροδρόμι της Ασίας και της Ευρώπης, σε μια θέση από την οποία και μπορεί να εποπτεύει την ευρύτερη περιοχή του Περσικού Κόλπου αλλά και από την οποία περνούν οι κυριότεροι και πιο συμφέροντες (λόγω μικρότερης απόστασης) αγωγοί ενέργειας.

Οποιος ελέγξει τους δρόμους και τις πηγές ενέργειας, ιδιαίτερα στην ευρύτερη περιοχή του Περσικού Κόλπου, θα μπορέσει να διατηρήσει την ισχύ του και να αποτρέψει την περαιτέρω ενίσχυση αναδυόμενων δυνάμεων, όπως, π.χ., η Κίνα ή η Ινδία, ή να περιορίσει την επέκταση της επιρροής άλλων, όπως η Ρωσία. Εξ ου και οι έντονες ρωσο-κινεζικές αντιδράσεις, προς στιγμήν, απέναντι στην οποιαδήποτε περαιτέρω πίεση είτε προς Ιράν είτε προς Συρία (και όχι φυσικά από πόνο για τους λαούς των συγκεκριμένων χωρών και της ευρύτερης περιοχής), που θεωρείται π.χ. από τη δεξαμενή σκέψης Stratfor -κύριο παράγοντα διαμόρφωσης εξωτερικής πολιτικής για τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό- «μαλακό υπογάστριο» του Ιράν και κομβικής σημασίας για «ιμπεριαλιστική περικύκλωσή» του.

Αν και οι ΗΠΑ, τόσο διά στόματος Ομπάμα όσο και του υπουργού Αμυνας Λίον Πανέτα θεωρεί ότι το Ιράν «δε θα προκαλέσει από μόνο του σύρραξη» αλλά και ότι «το Ισραήλ δεν θα εξαπολύσει μονομερώς επίθεση κατά του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος», το βέβαιο είναι ότι καλλιεργούνται πολλές άλλες αφορμές για την πρόκληση μιας γενικευμένης στρατιωτικής έκρηξης στην περιοχή με ανείπωτες συνέπειες για τους λαούς της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής. Υπό το πρίσμα αυτού του κλίματος, θα πρέπει κανείς να αντιμετωπίσει και τις τελευταίες ισραηλινές κατηγορίες.