Φωτογραφία Herbert List, 1903-1975
Ιχνηλατήσαμε τις παρακάτω εύθυμες ιστοριούλες από ένα υπέροχο όσο και δυσεύρετο βιβλίο που κοσμεί την προσωπική μας βιβλιοθήκη. Πρόκειται για αυτό του αείμνηστου Ευρυτάνα συγγραφέα Δημοσθένη Γ. Γούλα με τίτλο: Οι χωριανοί μου" (εκδ. Στέφανος Δ. Βασιλόπουλος, Αθήνα 1978 - ανατύπωση της πρώτης έκδοσης του 1953).
Υποσημείωση: Εάν κατά την ανάγνωση διαπιστώσετε τυχόν περιπαιχτική διάθεση απέναντι σε διαχρονικούς φορείς της εξουσίας, θεωρείστε το... τυχαίο!!!
Ο ευφυής Ευρυτάνας μπακάλης και ο ενωμοτάρχης!
Δεν θα ξεχάσω το μπακάλη του Προυσού, τον Μπάρμπα-Βαγγέλη Πάχα. Μαζί με τα μπακάλικα μαγείρευε και φαγητό για τους λίγους υπαλλήλους που υπηρετούσαν εκεί. Ο ένας από αυτούς του παραπονέθηκε μια μέρα ότι τα φασόλια ξύνισαν. Και του απάντησε:
-Τι σου φταίω εγώ ας ερχόσ'νε προυχτές να τα φας.
Μια μέρα ο σταθμάρχης του χωριού τού έκαμε συστάσεις γιατί δεν τηρεί τις αστυνομικές διατάξεις και κλείνει αργά το Σάββατο και ανοίγει το μπακάλικο την Κυριακή πριν απολύσει η εκκλησία.
Ο Μπάρμπα-Βαγγέλης του απαντά:
-Αυτές οι διαταγές καπετάνιο είναι για τις πολιτείες παρακάτ'. Και που τ' ανοίγου τι φκιάνου ; Μύγες βαράου.
Ο Ενωμοτάρχης επιμένει ότι οι διαταγές ισχύουν και σε μια στιγμή λέει στο μπακάλη:
-Μη μου λες εμένα δεν ισχύουν. Αυτά τα γαλόνια τα φοράω 15 χρόνια.
Και πήρε την απάντηση:
-Κιό αν είσ'νι καλλίτερους θα πάεινες παραπάν!
Ο χωριάτης και ο δικαστής!
Συνέχεια στον παρακάτω σύνδεσμο -> Εύθυμα και... Ευρυτανικά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου