Λιάνα Κανέλλη: Κοκκινοπίπερο!!!!!!!!!

Κι ο κύβος εκσφενδονίστηκε! Δεν ερρίφθη. Δεν γίνονται τέτοια τετριμμένα πράματα από ψημένους και άψητους αριστερούς. Ούτε με ευρώ ούτε με δραχμή. Εκσφενδονίστηκε λοιπόν ο κύβος, με την τσαμπουκαλεμένη αγανάκτηση του παπατζή στην πλατεία, που γκαρίζει ότι πρωτοτυπεί επειδή δεν ξεγελάει με χαρτιά αλλά με ζάρια το πόπολο. Νταν! τα σκάει τα δυο χοντροκομμένα ζάρια τα τσιπρολαφαζάνικα, κατακούτελα στο ζαρωμένο απ' την αστική ψευδαίσθηση μεσόφρυδο, αυτό που οι νοικοκυραίοι αποκαλούν σταυρό.

 Σαν να τους λέει διάφορα γαλλικά με τρόπο τέτοιο ώστε να μην απολεσθεί η πελατεία: Θα ψηφίζετε μέχρι τελικής παράδοσης. Ωσπου ο λιτός βίος του άι - Γιάνη που άγιασε εξοικονομώντας ένα ν, να σας γίνει δεύτερη φύση. Ωσπου να προσφέρετε τα κορμιά σας για πιόνια στην υπερμάχω στρατηγώ τα βουλευτήρια. Ωσπου να γίνει η πλατφόρμα λάντζα και να σας χρεώνει περατατζίδικα σαν κρουαζιερόπλοιο με πλαστή ενότητα και κλεμμένη λαϊκότητα απ' τον αστικό τσελεμεντέ... Ο θείος Πάνος έγινε άλλωστε σεφ προ πολλού, και προτείνει ως εθνικό πιάτο το τουρλού (και γαμώ τις ιδέες για οριστική αντικατάσταση του συρτάκι - τζατζίκι - σουβλάκι) σα λαϊκή συσπείρωση ή λαϊκή συμμαχία, λαδερό χωρίς κομμουνιστικό λάδι, ευρωπαϊκών προδιαγραφών πιάτο με ακόρεστα λιπαρά εξουσίας.

Τα μαγειρέματα τώρα δικαιώνονται. Στο νέο κύκλο της μεταπολίτευσης. Θα πάμε σε φαστ τρακ προεκλογική εκστρατεία, με τα κενά να χάσκουν στα σχολεία και τους μετανάστες της φρικαλέας φυγής απ' τη δυτική ιμπεριαλιστική κόλαση να κρίνονται απ' την αξία των κινητών και των μετρητών τους, ως ιδιότυπος προπαγανδιστικός τουρισμός... Ολοι στις κάλπες, όπως στα ταμεία του γερμανικού «Λιντλ», όπου διαγωνίζονται καθημερινά δυο πραγματικοί τηλεμάγειροι (με το συμπάθιο και χωρίς πρόθεση αμφισβήτησης επαγγελματικών ικανοτήτων), ο Σκαρμούτσος κι ο Λαζάρου, για το φθηνότερο νοστιμότερο μενού στην εποχή των ελεγκτικών καρτών της φτώχειας. Ετσι κι αλλιώς εδώ και καιρό, μόλις στο μενού των κοινοβουλευτικών εστιατορίων της μεσευρώπης εμφανιστεί π.χ. μουσακάς ή κάτι παρόμοιο, αποτελεί μείζονα πολιτική είδηση προς ανάλυση σε μπλόγκια και σάιτ.

«Η παραίτηση Τσίπρα είναι μέρος της λύσης κι όχι μέρος της κρίσης», ήταν η ζαριά που έριξε η αρχιμαγείρισσα κυρ Αγκέλα, λέγοντας τη μεγάλη αλήθεια για την επόμενη μέρα. Οταν θα στρωθεί το τραπεζομάντιλο για το γεύμα της μεγάλης, της ευρύτερης συναίνεσης, που θα προκύψει απ' τη σοφία του ελληνικού λαού, τα κλειστά του αυτιά, το βουλωμένο του στόμα, τα κομμένα απ' την ορθοστασία ποδάρια. Της άσκησης, δηλαδή, που επέβαλε ο ίδιος στον εαυτό του, ως ακραία αυταπάτη, αρχίζοντας τη μεγάλη του αριστερή πορεία απ' την πλατεία των αγανακτισμένων ως τους λόφους των τιμημένων ΑΤΜ, τα ηρωικά ξενύχτια της προεδροβουλευτικής γραφειοκρατίας και τα προσκυνήματα σε ανελίστικες δεξιές στροφές συνεπούς αριστεροφροσύνης.

Ο στόχος επετεύχθη! Με το αγγελτήριο της μεγαλοπρεπούς τρίτης μνημονιακής κηδείας, βρέθηκε το κατάλληλο γραφείο κηδειών του εργατικού κινήματος, αυτό που μαζεύει υπογραφές χιλιαπλάσιες απ' τον κόσμο στο δρόμο. Βολικές τελετές... Μέσα σ' ένα εξάμηνο, οι μονοπωλιακοί ευρωμάγειροι κι οι Αμερικάνοι σερβιτόροι του ιμπεριαλιστικού φαγοποτιού έστησαν την επιχείρηση σοκ - Αλέξης και δέος - Αριστερόρευμα, στήσανε κι ένα ποτάμι μπίρες, δυο μαύρα με μονόγραμμα χα μαχαιροπίρουνα, κάλεσαν και κάνα - δυο πολιτικά αυτοαπασχολούμενους γελωτοποιούς, και μας καλούν να φάμε τις σάρκες μας κυριολεκτικά, με εκλογές τρίτη φορά αριστερά και τον αυτόματο πιλότο κολλημένο πέρα δεξιά.

Οποιος δε θέλει να είναι ομοτράπεζος των βολεμένων στην κατάντια. Οποιος δε θέλει να του λένε πως κάνει καλό στην υγεία να τρώει την ίδια του τη ζωή, τα όνειρα των παιδιών του, τα κόπια των γονιών του. Οποιος δε θέλει να χορταίνει την πείνα του για έναν καλύτερο κόσμο με τη δήθεν αξιοπρέπεια της λευκής πετσέτας των διπλωμένων υπάκουα αγώνων, τους φαρμακώνει με χιλιάδες των χιλιάδων καυτερά ΚΚΕ ψηφοδέλτια.

 Κοκκινοπίπερο ώσπου να φουρδακλιάσει η γλώσσα των ψεμάτων. Ν' αναγουλιάσει το παστωμένο από χολή και ξίδι προδοσίας στομάχι. Να αναβλύσουν δάκρυα πραγματικής οργής. Ν' αρχίσει να ζυμώνεται άλλη πολιτική, άλλη ζωή, άλλη δύναμη και κρίση που δεν πουλάει την κηδεία για γιορτή.