Μία οφειλόμενη απάντηση σε τοπικό, ν. Ημαθίας, βουλευτή της Ν.Δ

Του Αλέκου Χατζηκώστα, εκδότη της εφημερίδας "Η ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ"

Άρθρο του τοπικού βουλευτή της Ν.Δ. Απόστολου Βεσυρόπουλου  στον «Ελεύθερο Τύπο», (που αναδημοσιεύτηκε σε site της περιοχής μας) με σαφή προεκλογική στόχευση αναφέρει τα εξής σχετικά με την περίφημη «εξοδο στις αγορές»:

«Όμως η έξοδος της Ελλάδας στις αγορές, πέρα από τον ισχυρό συμβολισμό που έχει, συνδέεται και με ουσιαστικές πτυχές αφού:

- Υπερκαλύφθηκε η προσφορά, η Ελλάδα θα μπορούσε να αντλήσει, όπως αποδείχθηκε, όχι 3 δισ. αλλά ακόμα και 18 ή 20 δισ. Αυτό καταδεικνύει ότι στη συνείδηση αγορών και επενδυτών δεν υπάρχει σενάριο πλέον χρεοκοπίας και εξόδου από το ευρώ.

- Το ελληνικό δημόσιο άντλησε τα 3 δισ. με επιτόκιο που διαμορφώθηκε στο 4.95%. Αυτό σημαίνει ότι θα υπάρξει ακόμα μεγαλύτερη μείωση του επιτοκίου για τις εκδόσεις εταιρικών ομολόγων τραπεζών αλλά και εταιρικών ομολόγων επιχειρήσεων, κάτι που θα προσδώσει ρευστότητα στις ελληνικές επιχειρήσεις και στην οικονομία μας. Η εμπιστοσύνη των αγορών στο δημόσιο μεταφέρεται και στις ελληνικές επιχειρήσεις.

- Επιβεβαιώθηκε το κλίμα εμπιστοσύνης προς την Ελλάδα. Είναι χαρακτηριστικό ότι η αναβολή της αξιολόγησης της οικονομίας μας από τον οίκο Moody's δεν επηρέασε την έξοδο της χώρας στις αγορές, αφού υπάρχει πλέον εδραιωμένη πεποίθηση, σε όλους, ότι η Ελλάδα βγαίνει από την κρίση και την αστάθεια. Επιπλέον δύο συστημικές τράπεζες προχώρησαν σε αύξηση του μετοχικού τους κεφαλαίου με αθρόα συμμετοχή επενδυτών.

Η ψήφος εμπιστοσύνης προς την Ελληνική Οικονομία φαίνεται από την ευκολία και τους όρους με τους οποίους βγαίνουν οι ελληνικές τράπεζες στις αγορές. Η εξάρτηση των τραπεζών από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το μηχανισμό παροχής έκτακτης ρευστότητας της Τράπεζας της Ελλάδας, μειώνεται διαρκώς….»

Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική

 1. Βγαίνουμε σ’αυτές τις αγορές που  είναι οι ίδιες που μας «δάνειζαν» τόσα χρόνια και μας "έπιναν το αίμα". Σε αυτές τις αγορές είναι που ως λαός έχουμε καταβάλει την τελευταία εικοσαετία πάνω από 800 δισ. ευρώ σε τοκογλυφικά, ότι αυτές οι αγορές είναι  που λένε ότι το χρέος της Ελλάδας απέναντί τους , μετά από τόσες θυσίες και τόση δυστυχία, αντί να μειώνεται μεγαλώνει και ανέρχεται στα 320 δισ. ευρώ...

2.Βγαίνουμε στις αγορές όταν στη χώρα μας τον Ιανουάριο οι άνεργοι αυξήθηκαν έναντι των ανέργων του Ιανουαρίου του 2013 και έφτασαν στα 1.317.848 άτομα – ποσοστό 26,7% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού. Στο 56,8% ανήλθε η ανεργία των νέων έως 24 ετών. Χαρακτηριστικό της τραγικής των ανέργων είναι ότι από αυτά 1.317.848 άτομα μόλις… 157.921 (!) πήραν τον Φεβρουάριο επίδομα ανεργίας και… 1.150.000 δεν πήραν τίποτα!

3. Σήμερα το χρέος της Ελλάδας κατά 85% βρίσκεται στα χέρια άλλων κρατών, κυρίως της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και μηχανισμών όπως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το ΔΝΤ. Δηλαδή δεν είναι στα χέρια των ιδιωτών και συνεπώς θα μπορούσε να διευθετηθεί χωρίς την πίεση των αγορών μέσα από μία διακρατική, διεθνή, συμφωνία. Η πραγματικότητα αυτή εξηγεί και το γεγονός της αποκλιμάκωσης των Spreads αλλά και το ότι η ελληνική κυβέρνηση κατάφερε την προηγούμενη εβδομάδα να βγει ξανά στις αγορές για το μικρό ποσό των 3 δισ. συγκεντρώνοντας προσφορές που ξεπερνούσαν, κατά πως λέχθηκε, τα 20 δισ. Δεν δικαιολογεί, όμως, τις κυβερνητικές θριαμβολογίες ότι η οικονομία πάει καλά και ανακάμπτει. Η έξοδος στις αγορές έγινε κατορθωτή μόνο κάτω από τον έλεγχο -και την στήριξη- των δανειστών, δηλαδή της ΕΕ, τηςΕΚΤ και του ΔΝΤ. Χωρίς αυτή την προϋπόθεση δεν θα ήταν κατορθωτή ούτε για ένα ευρώ…

4.Με δεδομένο ότι το συντριπτικό μέρος του χρέους βρίσκεται στα χέρια τους, αν πραγματικά ήθελαν να μας στηρίξουν θα προχωρούσαν σε ένα γενναίο κούρεμά του, σε μια διαγραφή του που αν δεν ήταν ολική θα ήταν τουλάχιστον σε ‘κείνο το βαθμό που να μπορεί η ελληνική οικονομία να αντέξει το βάρος της εξυπηρέτησής του. Τέτοιο πράγμα έχει αποκλειστεί κατηγορηματικά από τους ευρωπαίους εταίρους με πρώτους και καλύτερους τους Γερμανούς. Αλληλένδετο με το ζήτημα του χρέους -στην πραγματικότητα αναπόσπαστο μέρος του- και πιο άμεσης σημασίας, είναι το θέμα της κάλυψης των δανειακών αναγκών της χώρας την επόμενη διετία. Σύμφωνα με την ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ (Δευτέρα 14-4-2014) οι δανεικές ανάγκες  του 2015 και του 2016, υπερβαίνουν τα 28 δισ. ευρώ. Τα έσοδα που έχει εξασφαλίσει η Ελλάδα, γι’ αυτές τις ανάγκες είναι 9 δισ. ευρώ από το ΔΝΤ, ενώ από την Ευρωζώνη δεν προβλέπεται -με το υφιστάμενο πρόγραμμα- παροχή νέων δανείων από το γ’ τρίμηνο του 2014. Από που επομένως θα βρεθούν τα 19 με 20 δισ. ευρώ που λείπουν; Οι λύσεις είναι δύο: Ή θα αναζητηθούν μέσω των αγορών με έκδοση νέων ομολόγων ή θα πρέπει να ζητηθεί νέο δάνειο από την τρόικα το οποίο θα επιφέρει και νέο -το τρίτο κατά σειρά- μνημόνιο. Με άλλα λόγια η χώρα δεν βρίσκεται μπροστά στην έξοδο από την κρίση αλλά ανάμεσα στη Σκύλα και στην Χάρυβδη: Στον φαύλο κύκλο του χρέους και των μνημονίων.

Και τέλος ας μας εξηγήσει

   α) Η Ελλάδα που βρέθηκε «εκτός αγορών», χρεοκόπησε, ναι ή όχι, μετά    από τη μακρά θητεία της ως πειθήνιος μαθητής «εντός των αγορών»;

   β) Οι ίδιοι που εμφανίζονται σαν «σωτήρες» επειδή όπως λένε έφεραν  την τρόικα για να «δανειζόμαστε με χαμηλό επιτόκιο», πως γίνεται να θεωρούν εξίσου «ευλογία» ότι μας βγάζουν στις αγορές, όπου «δανειζόμαστε» με διπλάσιο επιτόκιο;

Η διέξοδος βρίσκεται σε άλλη κατεύθυνση. Στη μονομερή διαγραφή του χρέους (που δεν είναι του λαού), στην αποδέσμευση από την Ε.Ε, στη χάραξη ενός ριζικά διαφορετικού δρόμου για τη χώρα.