 |
Για μία
ακόμη χρονιά, με βάση το γεγονός ότι η 1η Μάη «πέφτει» κατά τη διάρκεια της Μ.
Εβδομάδας, ξεκίνησε συζήτηση σχετικά με την «μεταφορά» του εορτασμού της σε
άλλη ημερομηνία. H προσπάθεια μεταφοράς της 1ηΜΑΗ γίνεται με “εντολή”
πολυκαταστημάτων, super-markets, μεγαλεμπόρων και που δυστυχώς «πέφτουν στην
παγίδα» και μικρότεροι επαγγελματίες, πιστεύοντας ότι εάν τιμηθεί κανονικά θα
έχει πλήγμα ο ήδη πενιχρός τους τζίρος.
Η 1η ΜΑΗ
είναι μέρα ΑΠΕΡΓΙΑΣ των εργαζόμενων ενάντια στην εκμετάλλευση ανθρώπου από
άνθρωπο, δεν μπορεί και δεν πρέπει να υποταχθεί στους νόμους της αγοράς και της
κερδοφορίας. Και αυτά δεν γράφονται απλά από «συναισθηματική φόρτιση» αλλά
είναι επίκαιρα όσο ποτέ στις μέρες της κρίσης του συστήματος που βιώνουμε . Η
κυβέρνηση και οι «παρατρεχάμενοί της» (γιατί όλα τα προηγούμενα χρόνια ως
τέτοιοι συμπεριφέρονται), ηγεσίες ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ όπως συνήθως έσπευσαν να
συμφωνήσουν γιατί τάχα ενδιαφέρονται για τον τζίρο των μικρομάγαζων. Αλήθεια το
1,5 εκατομμύριο άνεργοι, οι 100.000 χρεοκοπημένοι επαγγελματίες με τις
οικογένειές τους, οι απλήρωτοι εργαζόμενοι, και οι εργαζόμενοι με
πετσοκομμένους μισθούς, ως εκ θαύματος θα βγουν τη Μ. Τετάρτη να ψωνίσουν; Λένε
ψέματα, παίζουν με τον πόνο του μικρού Επαγγελματία - Βιοτέχνη - Εμπόρου. Είναι
οι ίδιοι που συζητάνε στους διαδρόμους των υπουργείων την κατάργηση της
κυριακάτικης αργίας. Δεν τους φτάνουν οι 130.000 επιχειρήσεις που θα κλείσουν,
σύμφωνα με δικές τους μελέτες;
 |
Δυστυχώς
οι συνδικαλιστικές ηγεσίες για μία σειρά σοβαρά-πραγματικά ζητήματα δεν
παίρνουν θέση, όπως : Δεν διαμαρτύρονται για το ότι το φορολογικό μάς έχει
τσακίσει. Δεν τους απασχολεί ότι το ασφαλιστικό και οι υπέρογκες εισφορές
γίνονται θηλιά. Δεν ασχολούνται με τη δράση των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων
που επεκτείνονται και μονοπωλούν την αγορά. Δεν τους αφορά το γεγονός ότι
χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι και οι οικογένειές τους δεν έχουν ιατροφαρμακευτική
περίθαλψη.
Η
προσπάθεια της Κυβέρνησης θα πρέπει να πέσει στο κενό! Η εργατική Πρωτομαγιά
δεν είναι μεταφερόμενη γιορτή! Είναι η μέρα που οι εργάτες τιμούν τους νεκρούς
της τάξης τους, δίνουν υπόσχεση για νέους σκληρούς αγώνες. Η θέση του μικρού
έμπορου την 1ηΜΑΗ, αντί να ξεροσταλιάζει και να περιμένει τον πελάτη που δεν θα
‘ρθει, είναι ο Αγώνας και η συμμετοχή στις διαδηλώσεις και στην ΑΠΕΡΓΙΑ μαζί με
τους εργαζόμενους ενάντια στην πολιτική που τον οδηγεί σε χρεοκοπία και
κλείσιμο.
 |
Φυσικά
πέρα από τα παραπάνω, μεγάλο ζήτημα είναι και το πώς θα τιμηθεί φέτος η
εργατική Πρωτομαγιά. Το εάν δηλαδή οι συγκεντρώσεις θα είναι σταθμός και
αφετηρία σ’ αυτό που σήμερα είναι το ζητούμενο. Να αντιστοιχεί δηλαδή το
λαϊκό κίνημα στην επίθεση που δέχεται ο λαός εξαιτίας της ακολουθούμενης
βάρβαρης πολιτικής. Και εδώ μπαίνει το γενικότερο ζήτημα της ανάγκης
ανασυγκρότησης του, μια υπόθεση ιδιαίτερα δύσκολη αναγκαία όμως. Όσο
εργαζόμενοι και άνεργοι είναι έξω από τα σωματεία τους, όσο όσοι είναι
γραμμένοι δεν συμμετέχουν στις διαδικασίες τους, όσο τα σωματεία σε μεγάλο
βαθμό διοικούνται από διοικήσεις που ουσιαστικά συμπεριφέρονται όχι ως εκπρόσωποι
των εργαζομένων αλλά ως εκπρόσωποι της κυβέρνησης και της εργοδοσίας, τόσο και
οι αναγκαίοι αγώνες ή δεν θα γίνονται ή θα γίνονται και θα είναι με «άσφαιρα
πυρά».
Δεν θα
πρέπει να μας «πάρει από κάτω» αυτό που καθημερινά ζούμε, η ανεργία και ο φόβος
της απόλυσης, ο μισθός που δεν φτάνει πια για τα βασικά, οι απλήρωτοι φόροι, τα
χαράτσια, τα χρέη στις τράπεζες. Αυτό θέλουν όσοι έχουν συμφέρον να
καταδικάσουν μόνιμα στη φτώχεια, στην ανεργία, σε εργασιακές σχέσεις κάτεργου.
Δεν πρέπει να γονατίσει η απόγνωση ολόκληρες γενιές και η
απογοήτευση ότι τίποτε δεν μπορεί να γίνει. Με σύνθημα ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ
ΤΟΥ θα πρέπει να υποδεχτούμε τη φετινή Πρωτομαγιά όπως της αξίζει ! Η πάλη θα
είναι σκληρή, απαιτεί θυσίες. Ετσι άλλωστε ήταν πάντα . Ο,τι κατάκτησε ο
λαός ήταν αποτέλεσμα σκληρών και πολύχρονων αγώνων!
Η άλλη άποψη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου