Πανεργατική Απεργία 20 Φλεβάρη: Αγώνας για την επιβίωση.

Η 24ωρη Πανελλαδική Πανεργατική Απεργία σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα στις 20 του Φλεβάρη, δεν είναι μια συνηθισμένη απεργιακή αναμέτρηση. Είναι μια δύσκολη μάχη, η οποία θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό το παρόν αλλά και το μέλλον για πολλά χρόνια μετά των εργαζομένων. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι εργαζόμενοι μετά από μια τετραετία βαρβαρότητας, βρίσκονται σε δυσμενή θέση, ενώ η μεγαλοεργοδοσία αποθρασύνεται και απαιτεί την πλήρη υποταγή τους. Παρά, όμως, αυτές τις εξελίξεις, η πρώτη πανεργατική κινητοποίηση μέσα στο 2013 δίνει τη δυνατότητα στους εργαζόμενους να βγουν μπροστά, να δυναμώσουν την πάλη τους, με τη συμμετοχή τους να βάλουν φρένο στα όσα επιπλέον ετοιμάζονται σε βάρος τους. Είναι μάχη για όλους τους εργαζόμενους και στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα, αφού η επίθεση είναι ενιαία και δεν αφήνει κανέναν απέξω. Στο επίκεντρο των διεκδικήσεων της απεργίας βρίσκονται: Η υπογραφή νέας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, αλλά και κλαδικών Συμβάσεων, που μάλιστα θα γίνονται υποχρεωτικές για όλους τους εργοδότες. Να μην περάσουν νέα και να καταργηθούν παλαιότερα χαράτσια, που λεηλατούν τα εργατικά και λαϊκά εισοδήματα. Αμεσα μέτρα προστασίας των ανέργων.

Η υπογραφή νέας ΕΓΣΣΕ για το 2013 είναι κεφαλαιώδους σημασίας για όλους τους εργαζόμενους και δεν αφορά μόνο όσους αμείβονται με αυτήν. Είναι ο άξονας όπου στηρίζεται το βιοτικό επίπεδο όλων των εργαζομένων, αφού πάνω της στηρίζονται εκατοντάδες κλαδικές και ομοιοεπαγγελματικές Συμβάσεις. Είναι το θεμέλιο που πάνω εκεί τα κλαδικά συνδικάτα, οι ομοσπονδίες χτίζουν όλο το οικοδόμημα των διεκδικήσεών τους. Ολα τα επιδόματα και όχι μόνο, αφού από τη Σύμβαση εξαρτώνται τα ωράρια και ο χρόνος εργασίας, οι άδειες, όλα τα εργασιακά δικαιώματα. Γι’ αυτό η απεργία στις 20 Φλεβάρη δεν αφορά μόνο στη διεκδίκηση και επανάκτηση ενός μέρους των απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι τα προηγούμενα χρόνια. Είναι ταυτόχρονα και απεργία ανάχωμα στη νέα επίθεση που θα εκδηλωθεί το επόμενο διάστημα. Είναι βέβαιο ότι με τη λήξη των κλαδικών η μεγαλοεργοδοτική πλευρά θα προβάλει και νέες αξιώσεις και κυρίως θα επιχειρήσει να επιβάλει ακόμα πιο πλατιά τις ατομικές συμβάσεις εργασίας. Η μαζική συμμετοχή σ’ αυτήν είναι πια ζήτημα επιβίωσης!

η αλλη αποψη