Η αντιλαϊκή επίθεση, η οποία με άλλοθι την καπιταλιστική
κρίση σε μικρό χρονικό διάστημα μεγαλώνει σε βαρβαρότητα, δε θα μπορούσε παρά
να σαρώσει και τον αθλητισμό. Το πολιτικό προσωπικό του συστήματος δράττεται
της ευκαιρίας για να προωθήσει/στηρίξει πιο άγριες πολιτικές που θα μετατρέψουν
ακόμα περισσότερο και αυτό το λαϊκό δικαίωμα σε προϊόν πολυτελείας. Είναι ένα
κομμάτι του παζλ που συνθέτει τη μεγαλύτερη εικόνα.
Με το πρόσχημα της οικονομικής κατάστασης,
πετσοκόβονται μισθοί, συντάξεις κ.λπ., ενώ ταυτόχρονα αυξάνεται η παροχή
χρημάτων και προνομίων στους κεφαλαιοκράτες. Με το ίδιο άλλοθι μειώνεται η
στήριξη του ερασιτεχνικού αθλητισμού και το δικαίωμα της άθλησης γίνεται ακόμα
περισσότερο εμπόρευμα προς πώληση μόνο για όσους έχουν το αντίτιμο.
Το αστικό κράτος αποσύρει ακόμα πιο πολύ τη
στήριξή του από τον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Ετσι, αφ' ενός (από τα κομμένα
κονδύλια) δημιουργούνται νέοι πόροι τροφοδότησης των καπιταλιστών. Αφ' ετέρου,
και η άθληση ιδιωτικοποιείται και γίνεται ακόμα περισσότερο χρυσοφόρο (για τους
εκμεταλλευτές του) εμπόρευμα.
Στον προϋπολογισμό του 2013 -που τίθεται σε
ψηφοφορία σήμερα- περιλαμβάνεται νέα μείωση, στην επιχορήγηση, που φτάνει
περίπου στο 40%. Και ουσιαστικά οδηγεί ομοσπονδίες και σωματεία στη συρρίκνωση,
στο κλείσιμο ή στην πλήρη υποταγή τους σε χορηγούς και στην ανταποδοτικότητα.
Πολιτική η οποία -παρά την προπαγάνδα περί του
αντιθέτου- δεν είναι αποτέλεσμα, κακής εκτίμησης ή λάθους. Είναι συνειδητή
επιλογή. Οπως άλλωστε έχει παραδεχθεί -όταν ήταν υφυπουργός- σε τοποθέτηση του
στην Βουλή, ο Γ. Νικητιάδης: «Γήπεδα, στάδια, κολυμβητήρια; Να μάθουν να
παράγουν και χρήμα. Μπορούν να το παράξουνε. Εμείς πρέπει να δώσουμε τις
κατευθύνσεις και σε κάθε περίπτωση αυτή είναι η κατεύθυνση που δίνει και η ΕΕ»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου