ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ: Συνεχίζουν τη δολοφονία του λαού

Αναπόσπαστο τμήμα της στρατηγικής των μονοπωλίων, της πολιτικής που τη συνοδεύει και την υπηρετεί, είναι η βάρβαρη επίθεση στο λαϊκό εισόδημα μέσα από τα νέα ασήκωτα χαράτσια και την άλλη βαριά φορολογία. Πολύ σύντομα θα τα περιβάλουν και με νομοθετικό μανδύα, δίνοντας μάλιστα και αναδρομική εφαρμογή προκειμένου να καλύψουν τις προηγούμενες «δημοσιονομικές αστοχίες» και αντιλαϊκές αποκλίσεις, με φόντο τη βίαιη χειροτέρευση του βιοτικού επιπέδου, για την προσαρμογή της ανθρώπινης ζωής και της εργασίας στις ανάγκες ανταγωνιστικότητας και ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Η συγκέντρωση πλούτου σε ολοένα και λιγότερα χέρια, μέσα από τη λεηλασία του λαϊκού εισοδήματος, διαπερνά ολόκληρη την γκάμα των νέων φορολογικών ρυθμίσεων που ετοιμάζονται να ξεφουρνίσουν. Την εφαρμογή αυτής της στρατηγικής έρχεται να κλιμακώσει σήμερα το μαύρο μέτωπο της συγκυβέρνησης (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ) σε συνεργασία με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (ΕΕ - ΔΝΤ). Τα προσεχή νέα μέτρα, σε μια περίοδο όπου η καπιταλιστική κρίση προσλαμβάνει ολοένα και οξύτερα χαρακτηριστικά, αποτελούν τη δική τους ελπίδα διεξόδου από τη σημερινή φάση του εκμεταλλευτικού κύκλου, για την επάνοδο των μονοπωλίων σε συνθήκες διευρυμένης κερδοφορίας. Οι «από πάνω», με κεντρικό και καλοδουλεμένο σχεδιασμό, έρχονται να βαρέσουν στο ψαχνό, να διαμορφώσουν φτηνότερους, περισσότερο ευέλικτους εργάτες, να ρουφήξουν ολόκληρο τον κοινωνικά παραγόμενο πλούτο, να πάρουν πίσω όλα όσα το εργατικό κίνημα κατέκτησε από τις πολλές προηγούμενες δεκαετίες.

Τι έχασαν συνταξιούχοι και εργαζόμενοι σε δύο χρόνια

Στον καιρό του μνημονίου, της απαξιωμένης κι ελεγχόμενης από τον δικομματισμό ΓΣΕΕ (με τους συσχετισμούς άλλων εποχών), επί προεδρίας Γιάννη Παναγόπουλου, που δεν τολμά να εμφανιστεί σε συγκεντρώσεις εργαζομένων και προτιμά να συνομιλεί με τον ΣΕΒ, την κυβέρνηση και τη Μέρκελ, σημειώθηκαν οι μεγαλύτερες υποχωρήσεις στα δικαιώματα των εργαζομένων της μεταπολεμικής περιόδου καθώς και οι μεγαλύτερες απώλειες.

1) Η ανεργία έσπασε κάθε προηγούμενο αρνητικό ρεκόρ, φτάνοντας στο 21,7% ενώ στους νέους ξεπέρασε το 50%. Μέσα σε ένα χρόνο, δηλαδή, οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 318.435, φτάνοντας τα 1,7 εκατομμύρια. Μέχρι το τέλος του έτους η δηλωμένη ανεργία προβλέπεται να ξεπεράσει το 23%, ενώ η αδήλωτη ξεπερνάει ήδη το 30%.

2) Διαλύθηκε το ασφαλιστικό σύστημα, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι που βγαίνουν στο εξής στη σύνταξη, να λαμβάνουν συντάξεις με χαρακτήρα προνοιακού επιδόματος.

3) Οι συντάξεις, όσων τις λαμβάνουν ήδη, μειώθηκαν έως και 40% με τάση περαιτέρω διαδοχικών μειώσεων στο μέλλον.

4) Μειώθηκαν έως και 50% οι μισθοί σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

5) Καθιερώθηκε καθεστώς εύκολων απολύσεων με δυνατότητα μείωσης των αποζημιώσεων έως και 50%.

6) Δόθηκε η ευχέρεια στους εργοδότες να καθιερώσουν την εκ περιτροπής εργασία και τη μερική απασχόληση. Σχεδόν οι μισές από τις 537.000 νέες συμβάσεις που υπεγράφησαν από τον Ιανουάριο μέχρι και το Σεπτέμβριο του 2011, ήταν μερικής ή εκ περιτροπής απασχόλησης, σύμφωνα με τα στοιχεία του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας, ενώ περισσότερες από 42.000 συμβάσεις πλήρους απασχόλησης, μετατράπηκαν σε μερικής ή εκ περιτροπής.

7) Καταστράφηκε ο θεσμός των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και δόθηκαν όλα τα μέσα στους εργοδότες να τις αντικαταστήσουν με ατομικές συμβάσεις εργασίας.

8) Σαρώθηκε το συλλογικό εργατικό δίκαιο.

9) Μειώθηκε ο κατώτερος μισθός, ο οποίος κατρακύλησε στα 586 ευρώ (μεικτά) το μήνα, για όσους έχουν προϋπηρεσία έως και τρία έτη.

10) Ο μισθός των νέων κάτω των 25 ετών μειώθηκε κατά 32% φτάνοντας τα 510 ευρώ το μήνα (μεικτά).