ΚΕΝΥΑ: Παραγκουπόλεις εφιαλτικής φτώχειας!!!!!!

Οι εφιαλτικές συνθήκες ζωής στις αχανείς παραγκουπόλεις του Ναϊρόμπι της Κένυας επανήλθαν, την περασμένη βδομάδα, στο προσκήνιο της δημοσιότητας, με αφορμή δημοσιεύματα του ξένου Τύπου, σχετικά με τον επιτυχή αγώνα δεκάδων κατοίκων της παραγκούπολης Μουκούρου στα δικαστήρια, ώστε να εμποδίσουν μελλοντικές κυβερνητικές προσπάθειες έξωσής τους από τη γη στην οποία κατοικούν με χίλια βάσανα.

Ο δικαστικός αγώνας κατοίκων της παραγκούπολης Μουκούρου έγινε μέσω της «Ομοσπονδίας Κατοίκων Παραγκουπόλεων» («Μuungano wa Wanawijiji») που ιδρύθηκε τον Ιούλη του 2000, στο πλαίσιο κοινής προσπάθειας ντόπιων οργανώσεων για προώθηση των δικαιωμάτων ασφαλούς κατοικίας και ιδιοκτησίας εκατομμυρίων φτωχών πολιτών, που ζουν βουτηγμένοι στη δίνη της ανέχειας και των βασικών ελλείψεων σε δίκτυα ηλεκτροδότησης, υδροδότησης, αποχέτευσης.

Αν και τίποτε δεν μπορεί να προεξοφλήσει την τελική έκβαση της δικαστικής επιτυχίας των κατοίκων της παραγκούπολης Μουκούρου, το βέβαιο είναι πως οι παραγκουπόλεις των αστικών κέντρων του Ναϊρόμπι αποτελούν, όσο περνούν τα χρόνια, μια μεγάλη ωρολογιακή βόμβα, καθώς η Κένυα είναι μια ακόμη καπιταλιστική χώρα με τεράστιες ανισότητες σε βασικούς τομείς διαβίωσης, με τεράστιο ζήτημα αυτό της κατανομής και της ιδιοκτησίας οικιστικών εκτάσεων... Πόσο δε μάλλον όταν συλλογιστεί κανείς την τεράστια αύξηση πληθυσμού, ο οποίος μέσα στην τελευταία 20ετία διπλασιάστηκε (φτάνοντας τα 40.000.000), με πρόβλεψη να αυξηθεί κατά 50% μέχρι το 2022!

Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι από τα περίπου 4.000.000 κατοίκων της κενυατικής πρωτεύουσας, περίπου 2.650.000 ζουν σε τενεκεδουπόλεις που έχουν στηθεί σε μικρή απόσταση από το κέντρο του Ναϊρόμπι όπως η παραγκούπολη Κιμπέρα (που θα πει δάσος στη γλώσσα των Νούβιων) και απέχει μόλις 5 χλμ. ΝΔ του κέντρου της πρωτεύουσας.

Σε όλη την Κένυα, υπολογίζεται ότι το 67% του πληθυσμού ζει στο λιγότερο από το 2% της γης! Ειδικά, όμως, για το Ναϊρόμπι τα πράγματα είναι χειρότερα, αφού κάθε χρόνο ο πληθυσμός της πόλης αυξάνεται κατά τουλάχιστον 7%... Πολλά μπορεί να συμπεράνει κανείς μόνον και μόνο από το γεγονός  ότι στα πλούσια προάστια του Ναϊρόμπι αναλογεί ένα στρέμμα ανά δύο κατοικίες, ενώ στις παραγκουπόλεις η αναλογία κατοικιών είναι 318 πολυμελείς οικογένειες ανά στρέμμα. Εάν συλλογιστεί κανείς και το γεγονός πως η αύξηση του πληθυσμού πραγματοποιείται σε ολοένα και μικρότερο χώρο, δυναμιτίζοντας μια ήδη εκρηκτική κοινωνικο-οικονομική κατάσταση όπου μια γενιά διαδέχεται την άλλη δίχως την παραμικρή ελπίδα ενός καλύτερου μέλλοντος, τότε δεν μπορεί παρά να κάνει μελανές προβλέψεις για το αύριο...