ΗΠΑ: Μυστικά προγράμματα για δολοφονίες.

 Οι ΗΠΑ, για περισσότερο από μισό αιώνα, διεξάγουν σειρά προγραμμάτων, μυστικών, κατά κύριο λόγο, στοχευμένων δολοφονιών με την έγκριση του προέδρου, ωστόσο μέχρι σήμερα αυτό δε γινόταν και δημόσια.

Κατά τους ιστορικούς, το πρώτο μεγάλης κλίμακας ανάλογο πρόγραμμα ήταν το πρόγραμμα «Φοίνιξ», μυστική επιχείρηση που σχεδιάστηκε από τη CIA, με στόχο την καταστολή εξεγέρσεων και την εξάλειψη της επιρροής των κομμουνιστών και της ΕΣΣΔ στον ντόπιο πληθυσμό, κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ. Το μυστικό αυτό πρόγραμμα σχεδιάστηκε για να εντοπίσει και να εξουδετερώσει, μέσω της αιχμαλωσίας, τρομοκρατίας ή και δολοφονίας, τις υποδομές του στρατού των Βιετκόνγκ στο έδαφος του Νοτίου Βιετνάμ. Η εφαρμογή του ξεκίνησε το 1967 και διήρκεσε τουλάχιστον έως το τέλος του πολέμου, ενώ κατά την κατάθεση στο Κογκρέσο του τότε επικεφαλής της CIA Γουίλιαμ Κόλμπι «μεταξύ 1967 έως 1972 σκοτώθηκαν πάνω από 20.000 άνθρωποι». Το «σκοτώθηκαν» αναφέρεται φυσικά σε δολοφονίες, καθώς πυρήνας του προγράμματος «Φοίνιξ» ήταν οι «ομάδες κυνηγών δολοφόνων» που αποτελούνταν κατά κανόνα από μέλη των ειδικών δυνάμεων των ΗΠΑ, ενώ στόχοι δεν ήταν στρατιωτικοί, αλλά πολίτες που ήταν καταγεγραμμένοι σε καταλόγους. Καταλόγους που είχαν καταρτιστεί από «ανώνυμους πληροφοριοδότες» που φυσικά πληρώθηκαν για τις υπηρεσίες τους με χρήματα των Αμερικανών φορολογουμένων. Η σφαγή στο Μάι Λάι δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά μέρος του προγράμματος «Φοίνιξ». Μέχρι το 1973 εκτός των χιλιάδων θανάτων υπήρχαν και περισσότεροι από 300.000 πολιτικοί κρατούμενοι στο Νότιο Βιετνάμ.

Ρουκέτα από μη επανδρωμένο αεροσκάφος των ΗΠΑ που σκορπίζουν το θάνατο στο Πακιστάν

Η εμπειρία του προγράμματος «Φοίνιξ», τα μαθήματα και τα παθήματα αποτέλεσαν τη μαγιά για το «Σχέδιο Χ», το άκρως απόρρητο πρόγραμμα του Πενταγώνου για τη Νότια Αμερική, με άξονα τη διαβόητη Σχολή Δολοφόνων, Σχολή της Αμερικής (SOA) που είχε ξεκινήσει τη δράση της από το 1946, μετά την παναμερικανική διάσκεψη του Τσαπουλτεπέκ, στο Μεξικό, το Φλεβάρη του 1945, με στόχο την καταπολέμηση του κομμουνισμού.

Η SOA εκπαίδευσε πάνω από 60.000 αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων της Λατινικής Αμερικής, που ενορχήστρωσαν πραξικοπήματα και μαζικές σφαγές από τα μέσα της δεκαετίας του '60 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '80. Ενορχήστρωσαν το πρόγραμμα «Κόνδωρ», ένα εκτεταμένο σχέδιο καταστολής σε ολόκληρη την ήπειρο, που εφαρμόστηκε από τις λατινοαμερικανικές δικτατορίες τη δεκαετία 1970-1980.

Το σχέδιο σταδιακά θα αντικατασταθεί από άλλα, εκσυγχρονισμένα και ανά περιοχή, ενώ η ειδική προσοχή της Ουάσιγκτον θα στραφεί τη δεκαετία του '80 στην Κεντρική Αμερική, όπου μόνο κατά τα χρόνια της προεδρίας Ρ. Ρέιγκαν (1980-88) επισήμως τα θύματα της δράσης αυτών των «ομάδων» θα ξεπεράσουν τα 150.000. Μεταξύ 1989-1991 η SOA θα «μοιράσει» πάνω από 700 αντίτυπα του εμπλουτισμένου εγχειριδίου «Σχεδίου Χ» σε περισσότερες από δέκα χώρες της Λατινικής Αμερικής, συμπεριλαμβανομένης της Βολιβίας, της Κολομβίας, του Περού, της Βενεζουέλας, της Γουατεμάλας, της Ονδούρας κ.ά. Το 2001 η SOA μετονομάζεται σε Ινστιτούτο για την Ασφάλεια Συνεργασίας του Δυτικού Ημισφαιρίου (WHISC).

Οι επιχειρήσεις και μαζικές δολοφονίες είχαν παγκόσμιες διαστάσεις. Ενδεικτικά:

• Στην Ινδονησία από τα τέλη της δεκαετίας του '50 ξεκίνησαν οι μυστικές επιχειρήσεις και κορυφώθηκαν κατά τη διετία 1965-67 με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης Σουκάρνο, που εκτός των εθνικοποιήσεων των εταιρειών αρνούνταν πεισματικά να θέσει εκτός νόμου το ΚΚ Ινδονησίας. Υπήρξε αμέριστη στρατιωτική και οικονομική βοήθεια, που συμπεριλάμβανε βομβαρδιστικά «Β-26» προς το στρατό της Ινδονησίας και την παράδοση μιας λίστας με τουλάχιστον 5.000 «στόχους για εξόντωση» - μέλη και στελέχη του ΚΚ Ινδονησίας (το 1958 αριθμούσε 1,5 εκατομμύριο μέλη) - αλλά και δημιουργία βάσεων εκπαίδευσης «ανταρτών» στις νησιωτικές επαρχίες Παλαουάν και Μιντανάο των Φιλιππίνων. Η επιχείρηση ανατροπής του Σουκάρνο και εξουδετέρωσης του «κομμουνιστικού κινδύνου» στέφθηκε με επιτυχία το 1967 με έναν εφιαλτικό απολογισμό: Ως και ένα εκατομμύριο νεκρούς, ανάμεσα τους τα μέλη του ΚΚ Ινδονησίας. Το «μοντέλο Τζακάρτα» εφαρμόστηκε και στην Καμπότζη το 1970, αλλά και για την ανατροπή της κυβέρνησης Αλιέντε στη Χιλή το 1973.
• Στην Ταϊλάνδη, το 1976, η νέα χούντα χρησιμοποίησε τις εκπαιδευμένες δυνάμεις από τη CIA και ακροδεξιές παραστρατιωτικές για να συντρίψουν το λαϊκό και φοιτητικό κίνημα.
• Στο Ιράν, το πραξικόπημα που ενορχηστρώθηκε από τη CIA έφερε στην εξουσία το Σάχη και σχεδίασε τη δημιουργία της μυστικής αστυνομίας Σαβάκ. Συστηματικά η CIA και η Σαβάκ αντάλλασσαν πληροφορίες, συμπεριλαμβανομένων των πληροφοριών και καταλόγων για τη σύλληψη των μελών και των στελεχών του Κομμουνιστικού Κόμματος Τουντέχ. Η συνεργασία δε σταμάτησε ούτε μετά την ισλαμική επανάσταση. Το 1983, η CIA παρέδωσε στην κυβέρνηση Χομεϊνί λίστα με τους «πράκτορες και τους συνεργάτες» της KGB στο Ιράν, με την οποία εκτελέστηκαν τουλάχιστον 200 στελέχη και μέλη του Τουντέχ.
• Στις Φιλιππίνες, το 1986, με εντολή του Ρέιγκαν ενισχύθηκε και διευρύνθηκε η ανάμειξη και η δράση της CIA. Πάνω από 50 τάγματα θανάτου δημιουργήθηκαν ενώ η συνεργασία παραμένει στενή μέχρι σήμερα. Το Φλεβάρη του 2012 έγινε και η πρώτη χρήση των μη επανδρωμένων αεροσκαφών στη Νοτιοανατολική Ασία που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο 15 ανθρώπων. Στόχος ήταν υποτίθεται ηγετικά στελέχη της Αμπου Σαγιάφ.

 από άρθρο της Χριστίνας Μαυροπούλου "Ρ" 23-09-2012