ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗ ΚΑΙ ΦΟΡΟΑΠΑΛΛΑΓΕΣ

Ένα από τα κυρίαρχα ιδεολογήματα μέσω του οποίου γίνεται προσπάθεια να κρυφτεί η ουσία (αιτίες-υπεύθυνοι) της καπιταλιστικής κρίσης που διάγουμε αλλά και η διέξοδος που υπάρχει,  είναι αυτό της περίφημης φοροδιαφυγής. Μέσω αυτής γίνεται προσπάθεια να εμφανιστούμε όλοι μας ως συνένοχοι των όσων βιώνουμε, ενώ ταυτόχρονα να «ποτιστούμε» με άφθονο ψέμα, όσον αφορά τις προσπάθειες των κυβερνώντων για να την «πατάξουν», προκειμένου να μας «σώσουν». Ας ξεκαθαρίσουμε ορισμένα ζητήματα:

1.Το φορολογικό σύστημα (με όλες τις παραλλαγές του) στο σύστημα που ζούμε, αποτελεί έναν μηχανισμό μέσω του οποίου γίνεται αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου των πολλών προς όφελος των λίγων, των οικονομικά ισχυρών. Είναι δηλαδή από την φύση του αντιλαϊκό. Το μέγεθος της αντιλαϊκότητας εξαρτάται φυσικά από τους αγώνες των εργαζομένων, που μπορούν να αποσπούν κατακτήσεις μόνο που αυτές έχουν χαρακτήρα προσωρινό και είναι «εύθραυστες». Για παράδειγμα «κατάκτηση» ήταν για τους εργαζόμενους το μεγαλύτερο «αφορολόγητο όριο», που σήμερα έχει πια καταργηθεί ουσιαστικά. Τα παραπάνω φυσικά δεν σημαίνουν ότι και σήμερα στα πλαίσια του συστήματος, δεν θα πρέπει να προβάλλονται αιτήματα από πλευράς του λαϊκού κινήματος για αλλαγές σ’αυτό.

2.Η «αδικία» (και στην ουσία ταξικότητα) του φορολογικού συστήματος εκδηλώνεται με πολλούς τρόπους όπως π.χ στη σχέση άμεσων και έμμεσων φόρων (που πληρώνουμε όλοι μας μέσω της κατανάλωσης) και κυρίως μέσω των ποικίλων φοροαπαλλαγών που έχει από χρόνια παραχωρηθεί απλόχερα από τις ελληνικές κυβερνήσεις στο μεγάλο κεφάλαιο Ελληνικό και ξένο. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα «νόμιμης» καθόλα εξαίρεσης από την οποιαδήποτε μορφή φορολογίας είναι το εφοπλιστικό κεφάλαιο, οι ναυτιλιακές εταιρίες με τα αστρονομικά κέρδη, που με βάση τον, από την εποχή της χούντας νόμο 89, απαλλάσσονται από κάθε μορφή φορολογίας, (εκτός από τον ΦΠA), τηρούν μάλιστα απλά βιβλία εσόδων και εξόδων όπως τα περίπτερα και τα ψιλικατζίδικα της γειτονιάς μας, ελεγχόμενα απλά από την Τράπεζα της Ελλάδος για το συνάλλαγμα που διακινούν. Άλλο παράδειγμα η φορολογία των ΑΕ και ΕΠΕ. Mέχρι πριν αρκετά χρόνια ο συντελεστής φορολόγησης των κερδών αυτών των επιχειρήσεων βρίσκονταν στο 40%, μάλιστα και στο 45% για τα κέρδη που έδιναν σε μετόχους και εταίρους, για αρκετά χρόνια βρίσκονταν στο 35% ενώ σταδιακά μειώνονταν για να καταλήξει φέτος στο 20%. Προετοιμάζεται μάλιστα σύντομα, σύμφωνα με τις σχετικές διαρροές η κατάληξή του στο 15% στο επόμενο φορολογικό νομοσχέδιο. Tην ίδια στιγμή που για τα φυσικά πρόσωπα για τα ίδια δηλωθέντα κέρδη, έστω και με κλιμάκωση φτάνει στο 40 και 45%. Αυτή είναι η αιτία που τα αποτελέσματα κάθε χρόνο απολογιστικά παρουσιάζονται για την συγκέντρωση φόρων από την άμεση φορολογία δίνουν την μερίδα του λέοντος σχεδόν ή και πάνω από 70% στην πηγή των μισθών και των συντάξεων.

3.Συχνά και ιδιαίτερα όταν είναι να παρθούν φορολογικά μέτρα σε βάρος του λαού τα ΜΜΕ γεμίζουν ρεπορτάζ και κυβερνητικές ανακοινώσεις λίστες φοροφυγάδων, λίστες με ανείσπρακτα ποσά οφειλετών του δημοσίου, πορίσματα ελέγχων της μορφής τόσοι έλεγχοι - τόσες φορολογικές παραβάσεις, ή ακόμα και χάρτες με τις λεγόμενες κόκκινες περιοχές, αυτές δηλαδή στις οποίες καταγράφονται τα υψηλότερα ποσοστά φορολογικής παραβατικότητας. Αποτελούν στην ουσία προπέτασμα καπνού. Αλήθεια γιατί δεν μας λένε από τις τόσες υποθέσεις που αποκάλυψαν τι εισέπραξε τελικά το δημόσιο ή πώς τιμωρήθηκαν οι παραβάτες;

4. Και κάτι τελευταίο: Aς έρθουμε τώρα στο κομμάτι του φοροεισπρακτικού μηχανισμού. Aν όντως και όπως μας τονίζουν σε καθημερινή βάση, υπάρχει ζήτημα αναποτελεσματικότητας, διαφθοράς και συναλλαγής (πράγματα που κατ’ αρχήν κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί), τότε γιατί αποψιλώνουν τις εφορίες από προσωπικό, γιατί τις συρρικνώνουν, γιατί τις καταργούν διά της ενοποίησής τους, γιατί ετοιμάζονται να εκχωρήσουν ελεγκτικό και εισπρακτικό έργο στα μεγάλα γραφεία των ελεγκτικών εταιριών ;

 αναδ. Η ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ