ΚΙ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Κι όμως είναι Χριστούγεννα

1. Χριστούγεννα των φυλακισμένων. Μακριά από όλους και όλα, κι ας βρίσκονται στην καρδιά του Κορυδαλλού. Κόσμος πολύς περνά απ' έξω και δεν γυρίζει ούτε να δει ούτε ν' ακούσει τις φωνές τους.
2. Χριστούγεννα των μικρών παιδιών που παίζουν με το θάνατο εξαιτίας της αρρώστιας. Το θείο βρέφος γεννιέται μέσα τους. Το θαυμάσιο σώμα τους είναι η φάτνη.
3. Χριστούγεννα που δεν αφήνουν τα γηρατειά να «γείρουν» και να πεθάνουν.
4. Χριστούγεννα των αγαπημένων ποιητών που κατοικούν στον ουρανό: του Μίλτου Σαχτούρη δίχως το φόβο, του Νίκου Καρούζου δίχως την επίθεση, του Μιχάλη Κατσαρού δίχως την τρέλα. Από το τρίγωνο αυτό θα ακουστούν τα κάλαντα φέτος.
5. Χριστούγεννα έναντι του νόμου, μακριά από την τάξη του, που κάθε άλλο παρά λογική είναι. Ο νόμος προσπαθεί να αντεπιτεθεί στο ακαταμάχητο της μεγάλης γιορτής. Το θείο βρέφος έχει το πλεονέκτημα της δημιουργίας απέναντι στο κάθε γράμμα του νόμου. Παραφράζοντας τον Βανίνι: το θείο βρέφος είναι τα πάντα, υπεράνω πάντων, εκτός των πάντων, εντός των πάντων.
6. Χριστούγεννα για τα πρεζόνια που περιφέρονται στα πέριξ κέντρου στενά. Οι μικροαστοί που λόγω των εορτών αναγκάζονται να κινούνται κι αυτοί στους ίδιους δρόμους, με τα δώρα και τις συζύγους υπό μάλης, στέκονται σε κάθε γωνιά και σκουπίζουν τα παπούτσια τους με το φόβο μήπως κολλήσουν τίποτα.
7. Χριστούγεννα των τρελών - όπως τους αποκαλούν οι ψυχίατροι - αδελφών μας που δυσκολεύονται δικαίως να συνεννοηθούν μ' εμάς. Μέσα ή έξω από ιδρύματα, αγκαλιάζουν μόνο το θείο βρέφος. Με την παρουσία τους κλονίζουν το σύστημα και απλώνουν την επιρροή τους στην πραγματικότητα, που μόνο οπισθοδρόμηση και διχασμό γεννάει.
8. Χριστούγεννα για τους ανελέητους τραπεζίτες. Η ψυχική τους ένδεια μεγαλώνει ακαριαία τη μέρα αυτή. Πάσχουν από απόλυτη ασφυξία. Ακόμη και τώρα, στη γιορτή, δεν αξίζουν τον οίκτο μας, γιατί κανείς δεν μπορεί να σταθεί μπροστά στο θείο βρέφος έχοντας τη συνείδησή του βαριά και τη σκέψη του γεμάτη ενοχές.

Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ