Λιάνα Κανέλλη: Υπερσυσσώρευση τζόγου.......

Μέσ’ στο σκοτάδι των ημερών, με το δήθεν ορυμαγδό των δήθεν πολιτικών πληροφοριών, με τις κάλπες ανοιχτές αλλά και τους πολίτες να σπρώχνονται σ' αυτές ωσάν στα σαγόνια του καρχαρία, η άνοδος της Πανσπουδαστικής στα ΤΕΙ - ΑΕΙ είναι μια αχτίδα φωτός. Πραγματικού φωτός. Της δράσης και της σκέψης. Του μόχθου για τη γνώση, που εξ ορισμού είναι προσφορά στον άλλον κι όχι ιδιοκτησία που μετατρέπεται σε όπλο κι εξαργυρώνει την ισχύ του επί της άγνοιας των πολλών.

Ενα ευχαριστώ κι ένα ενθαρρυντικό χαμόγελο στα παιδιά για τη δροσιά της είδησης, που όσο κι αν πνιγεί στη λάσπη της σκοπιμότητας, λάμπει ανάμεσα στους μαύρους καπνούς των περιστασιακών πυρπολήσεων σαν υποσχετική του μέλλοντός μας.

Δυο βδομάδες έμειναν ως τις εκλογές. Μάχη εξ ορισμού ωσαύτως άνιση για τους κομμουνιστές και τους συνεργαζόμενους, που επιμένουν να παλεύουν να πείσουν για τα πραγματικά προβλήματα, τις υπαρκτές λύσεις αλλά, κυρίως, για τη συνειδητοποίηση της δύναμης που έχει και μπορεί να χρησιμοποιήσει ο λαός απέναντι και αντίθετος σε σωτήρες της μεταφυσικής των περιστάσεων. Η θολούρα του μηνυματικού τοπίου, σε συνδυασμό με την εξαθλίωση των επιζώντων της βαθιάς οικονομικής κρίσης, μου θύμισε μια έρευνα δημοσιογραφική που έκανα πριν από πολλά χρόνια και δυστυχώς τα συμπεράσματά της, δεκαετίες μετά, σε ελληνικό αλλά και διεθνές επίπεδο, όχι απλώς ισχύουν αλλά κατισχύουν των ψευδαισθησιακών προσεγγίσεων που περισσεύουν τις προεκλογικές μέρες. Το εμπόριο ελπίδας, λοιπόν, ανθεί τρομακτικά. Οπου τρέχει ανεργία και πολιτική αεργία, γεμίζουν τα πρακτορεία αναίτιων κερδών. Είτε πρόκειται για λαχεία, προπό, στοιχήματα, διαδικτυακό και μη τζόγο, παράνομες και νόμιμες λέσχες κ.λπ. είτε για διαδικασίες προβλέψεων των εκλογικών αποτελεσμάτων ή της Γιουροβίζιον. Η αποθέωση του τζόγου σε καιρούς κρίσης είναι ύπουλο εργαλείο χειραγώγησης των μαζών και συνάμα ελέγχου των αντιδράσεών τους. Παίρνει το ένα και περισσευάμενο ευρώ από την τσέπη αφού σ' έχει πείσει ότι δεν μπορεί να... «επενδυθεί» σε τίποτε καλύτερο. Στέλνει την ψήφο σου, για παράδειγμα, εκεί που με το λιγότερο κόπο και το μικρότερο ρίσκο, μπορείς να λες ότι «κέρδισες», «άλλαξες», «έφερες τούμπα» την τεχνητή σου πραγματικότητα, σαν να περνάς το τεστ κοπώσεως της καρδιάς του πολίτη χωρίς να τρέξεις μισό μέτρο...

Οι κάτοχοι των μέσων παραγωγής ελπίδας και «θέσης νίκης» - χωρίς αντίκρισμα αλλά ποιος νοιάζεται αφού νικάει - έχουν και το μαχαίρι και το πεπόνι είσπραξης των κερδών. Μες στην αγωνία σου για το μεροκάματο ακούς πώς ένας τύπος σαν κι εσένα, βιοπαλαιστής, με μόλις 0,60 του ευρώ, κέρδισε τριάμισι εκατομμύρια! Ζήτω! Πας να σκεφτείς για την Ουκρανία, ανατριχιάζεις με τα φασισταριά, ακούς και βλέπεις πώς ξεφωνήθηκε το τραγούδι της Ρωσίας στη Γιουροβίζιον, τι σκηνικό θα παιχτεί στη σκηνή! Ζήτω! Θα σου πούνε κι ότι η μουσική ενώνει όπως και το δάκρυ. «Κλισέ» με κέρδος, όπως «ενώθηκε» με μια νότα ο κρατούμενος στο Αουσβιτς βιολιστής με το δήμιό του παίζοντας κατά διαταγήν του φιλόμουσου ναζί τον επικήδειό του... Στην εποχή των φωτοειδήσεων - λέξεων της μιας χρήσης κι αιώνιας διάρκειας του ιντερνετικού θεάματος, ο τζόγος συσσωρεύει κεφάλαιο - κεφάλια. Π.χ. Η Ραχήλ παρηγορεί τον σπασμένο βουλευτή κι ύστερα πάει και χτυπάει ένα τατουάζ στο ζερβό το χέρι ή το δεξί. Και τι γράφει; Πάμε στοίχημα; ...Κλικάρατε;