ΔΝΤ-ΕΕ: Κόντρα και παζάρια

Κλιμακώνονται η κόντρα και τα παζάρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης με το ΔΝΤ για τη διαχείριση του ελληνικού χρέους και συνολικά της κρίσης που βαθαίνει. Η Ευρωζώνη «ρίχνει» εναλλακτικές λύσεις στο τραπέζι των διαβουλεύσεων με το ΔΝΤ, για τη λεγόμενη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, στην προσπάθειά της να αποφύγει ένα συμβιβασμό που θα οδηγεί σε «κούρεμα» των ομολόγων που κατέχει, άρα και σε απώλειες για τα κράτη - μέλη και τα μονοπώλιά τους. Σε κάθε περίπτωση, όποιος συμβιβασμός προκύψει, θα συνεπάγεται νέα μέτρα και βάρη, για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, με στόχο την προστασία των συμφερόντων του κεφαλαίου.

ΔΝΤ: Επιμένει για μείωση τους χρέους στο 120% ως το 2020

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επιμένει στον στόχο που είχε τεθεί για τη μείωση του ελληνικού χρέους στο 120% του ΑΕΠ έως το 2020, επαναβεβαίωσε ο αναπληρωτής εκπρόσωπος του ΔΝΤ, Ουίλιαμ Μάρε. Χαρακτηριστικά δήλωσε: "είναι καθοριστικής σημασίας για εμάς το ζήτημα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους. Αυτό σημαίνει πως έως το 2020 θέλουμε να δούμε το χρέος της Ελλάδας στο 120% του ΑΕΠ της”.

"Το ΔΝΤ έχει κάνει όσα πρέπει εντός του πλαισίου του καταστατικού του" πρόσθεσε ο κ. Μάρεϊ, επισημαίνοντας ότι "είναι προφανές ότι θα πρέπει να υπάρξουν άλλες δράσεις για να επιτευχθεί η βιωσιμότητα του χρέους". Σε ερώτηση αν εννοεί τους Ευρωπαίους δανειστές της Ελλάδας, τόνισε ότι "πιθανώς", χωρίς να διευκρινίσει όμως τη μορφή των δράσεων.

Παράλληλα, σημείωσε ότι υπάρχουν πολλοί "τεχνικοί τρόποι" μείωσης του χρέους και πως ολοκληρωμένη εικόνα για το χρέος θα παρουσιαστεί στην έκθεση της τρόικας.

Συνάντηση Μέρκελ-Ερό

«Η θέση μας περί αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους δεν έχει αλλάξει - ούτε και πρέπει να αλλάξει» δήλωσε η καγκελάριος της Γερμανίας, Άγκελα Μέρκελ. Εξέφρασε παράλληλα την προσδοκία να εξευρεθεί «λύση» για την Ελλάδα στην επόμενη συνάντηση των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης. Διευκρίνισε, παράλληλα, ότι για να συμβεί αυτό, απαραίτητη προϋπόθεση αποτελεί η τελική έκθεση της τρόικας.

Πυρήνας των αντιθέσεων είναι η διαχείριση της κρίσης που βαθαίνει και η προσπάθεια κάθε καπιταλιστικής χώρας να διασφαλίσει τη μικρότερη δυνατή ζημιά για τα δικά της μονοπώλια. Για παράδειγμα, η Γερμανία και μια ομάδα χωρών γύρω από αυτή, έχουν επιλέξει για την ώρα την ελεγχόμενη χρεοκοπία κρατών που είναι σε βαθιά κρίση, όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία και άλλες. Άρα καλούνται να επωμιστούν μεγαλύτερο μέρος της ζημιάς από την ελεγχόμενη καταστροφή κεφαλαίου στην Ελλάδα και αλλού, με αρνητικές επιπτώσεις στο ευρώ ως διεθνές αποθεματικό νόμισμα, με δεδομένο ότι η κρίση επιδεινώνεται. Τέτοια καταστροφή συνεπάγεται το νέο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους που βρίσκεται στα χέρια της ΕΚΤ - δηλαδή των κεντρικών τραπεζών των κρατών της Ευρωζώνης - και των κυβερνήσεων στα κράτη-μέλη. Το ΔΝΤ - άρα και ανταγωνιστικές προς τη Γερμανία οικονομίες, όπως αυτή των ΗΠΑ, των χωρών της Λατινικής Αμερικής, της Ρωσίας κ.ά. - δε θέλει για την ώρα διάλυση της Ευρωζώνης, προκειμένου η παγκόσμια οικονομία να αποφύγει μεγαλύτερες περιπέτειες. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο συμμετέχει στα δανειακά προγράμματα της ελεγχόμενης χρεοκοπίας κρατών όπως η Ελλάδα.

Ταυτόχρονα όμως, τα κράτη που χρηματοδοτούν το ΔΝΤ δεν είναι διατεθειμένα να στερούν χρήματα από τη δική τους αστική τάξη για να στηρίξουν ένα συνασπισμό κρατών, από τον οποίο επωφελείται κυρίως μια ανταγωνίστρια καπιταλιστική οικονομία, αυτή της Γερμανίας. Στην προκειμένη περίπτωση, αρνούνται να επωμιστούν για λογαριασμό των δικών τους μονοπωλίων μεγαλύτερο βάρος από την ελεγχόμενη καταστροφή κεφαλαίου στην Ελλάδα και καλούν τη Γερμανία να το κάνει. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το ΔΝΤ προειδοποιεί με διακοπή της συμμετοχής του στο δανειακό πρόγραμμα, αν δεν υπάρξει ολοκληρωμένη συμφωνία για τη διαχείριση του ελληνικού χρέους, που με τα σημερινά δεδομένα δεν είναι βιώσιμο, σύμφωνα με τα κριτήρια που βάζει το ΔΝΤ. Από εδώ προκύπτει και η κόντρα, που μεταφράζεται σε κωλυσιεργία για την εκταμίευση της δόσης.

Είναι φανερό ότι ο τσακωμός τους δεν γίνεται για τα λαϊκά συμφέροντα, αλλά για τα μονοπώλια που ο καθένας εκπροσωπεί και για το μείγμα διαχείρισης της κρίσης, που τους δυσκολεύει επειδή είναι βαθιά και συγχρονισμένη και δεν μπορούν να την ξεπεράσουν με τα εργαλεία του παρελθόντος. Το γεγονός εξάλλου ότι το νέο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους μπαίνει επίμονα σαν αίτημα από καπιταλιστικά κράτη ανταγωνιστικά προς τη Γερμανία, δείχνει ότι από πίσω υπάρχουν συγκρουόμενα συμφέροντα μερίδων της αστικής τάξης. Με αυτά τα τμήματα των αστών, ο λαός δεν έχει κανένα λόγο να ταυτιστεί, να συμπαραταχθεί με το ένα ή το άλλο ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο, όπως τον καλούν να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες και άλλοι. Συμφέρον του λαού είναι να σταθεί άφοβα απέναντι στα μονοπώλια και την εξουσία τους, να απορρίψει την τρομοκρατία τους, να τα πολεμήσει και να τα γκρεμίσει. Με τη δική του εξουσία να αποδεσμεύσει τη χώρα από την ΕΕ και να διαγράψει μονομερώς το χρέος.

 πηγη 902.gr