ΜΜΕ: ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ !!!

    Για μια ακόμη φορά τα μεγάλα ΜΜΕ έπαιξαν τον ρόλο τους. Βασικός στόχος τους δεν είναι η ενημέρωση των πολιτών αλλά η ιδεολογική στήριξη των μέτρων, αποφάσεων και κατευθύνσεων των οικονομικών κυρίαρχων της χώρας μας. Άλλωστε επιχειρήσεις είναι και αυτά που ανήκουν στους οικονομικά ισχυρούς της χώρας. Η εκτίμηση αυτή δεν αφορά μόνο αυτούς που στηρίζουν χρόνια τώρα με φανατισμό τα μέτρα που παίρνονται αλλά και κείνους που σήμερα σηκώνουν σημαία «αντίστασης» με επιχειρήματα του στυλ « έπρεπε να παρθούν νωρίτερα» ή «γιατί δεν εφαρμόστηκαν τα προηγούμενα μέτρα».

    Όλοι τους ένα κοινό σκοπό εξυπηρετούν. Την καλλιέργεια μέσω πλαστών διλημμάτων ιδεολογικής τρομοκρατίας στον κόσμο με στόχο το «πάγωμα» κάθε τους σκέψης και κυρίως κάθε τους αντίστασης. Ενώ γνώριζαν πολύ καλά ότι από την πρώτη στιγμή τα μέτρα με στόχο την δήθεν «σωτηρία της χώρας», καμώνονται σήμερα τους έκπληκτους για τη διόγκωση της ανεργίας και της φτώχειας. Μάλιστα ορισμένοι έχουν και το θράσος να διοργανώνουν φιλανθρωπικές δράσεις» ( π.χ. συσσίτια, ρούχα) για τους εξαθλιωμένους.

    Ο ρόλος τους ήταν ακόμη πιο ξεκάθαρος τις μέρες αυτές με αφορμή τις αποφάσεις της συγκυβέρνησης Παπαδήμου. Με αδιάκοπα ρεπορτάζ, τα κανάλια, οι μεγάλες εφημερίδες μετέφεραν πληροφορίες για το πόσα θα χάσουν οι εργαζόμενοι, για τις σκληρές δήθεν « διαπραγματεύσεις» ( τι άραγε να διαπραγματευτούν οι συνένοχοι;) με βασικό στόχο οι τηλεθεατές, οι αναγνώστες να αντιμετωπίσουν όλα αυτά ως ένα μοιραίο αλλά αναγκαίο κοινωνικό φαινόμενο, κάτι σαν «ακραίο καιρικό φαινόμενο» δηλαδή.

    Αυτό με τη σειρά του οδηγεί σε αντιλήψεις «ο σώζων εαυτόν», και ιδιαίτερα σ’ αυτούς που δεν έχουν εμπειρία από αγώνες να ψάχνουν τι θα χάσουν και όχι πως θα παλέψουν για να μην το χάσουν.

    Μην περιμένει κανείς ότι αυτός «θα σωθεί», «θα γλιτώσει» από το νέο αντιλαϊκό τσουνάμι. Το ότι μέχρι τώρα δεν προχώρησαν σε όλα το «αντιλαϊκό πακέτο» οφείλεται κυρίως στους αγώνες που αναπτύχθηκαν μέχρι τώρα.

    Χρειάζεται να γίνουν περισσότερα. Έχουμε χρέος απέναντι  στα παιδιά μας, απέναντι στην τάξη μας.

    Οι συλλογικές συμβάσεις, οι μισθοί, οι συντάξεις, τα δώρα μας παραδόθηκαν από προηγούμενες γενιές με αμέτρητες θυσίες και αίμα. Το πραγματικό δίλλημα είναι: Ή ΑΥΤΟΙ (κυβέρνηση-τρόικα-κεφάλαιο) Ή ΕΜΕΙΣ ( εργαζόμενοι- συνταξιούχοι). Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει.!

Ή ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ¨Η ΟΔΗΓΟΥΜΑΣΤΕ ΣΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ